Συμπληρώνοντας 2 χρόνια από τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές και από την ανάληψη των καθηκόντων του Δημοτικού Συμβούλου παίρνοντας την σκυτάλη από τον Θάνο Ανδρίτσο, καταθέτω την παραίτηση μου από τη θέση του εκπροσώπου του Φυσάει Κόντρα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αγίας Παρασκευής. Η παραίτηση μου γίνεται στα πλαίσια της καταστατικής δέσμευσης του σχήματος μας για τακτική εναλλαγή στη θέση του Δημοτικού Συμβούλου και ο αντικαταστάτης μου έχει προκύψει μέσα από τη συλλογική διεργασία και απόφαση των συνελεύσεων του Φυσάει Κόντρα. Ως δημοτικό σχήμα από την πρώτη στιγμή είχαμε αναδείξει την εναλλαγή εκπροσώπων σε βασική καταστατική αρχή αλλά και κυρίαρχο στοιχείο πολιτικής αντίληψης που θέλει τους εκπροσώπους αιρετούς, ανακλητούς και οριζόμενους από την ολομέλεια της συλλογικότητάς μας και μπορούμε να πούμε ότι είμαστε η μόνη παράταξη στον δήμο μας που υλοποιεί αυτήν τη βαθιά δημοκρατική δέσμευση.
Υλοποιώντας τις αρχές αυτές η τελευταία μας συνέλευση επέλεξε ως νέο εκπρόσωπο στο Δημοτικό Συμβούλιο τον Παναγιώτη Αντωνίου, έναν νέο ασκούμενο δικηγόρο. Για τον Παναγιώτη μπορώ να πω ότι, αν και νέος ηλικιακά, η συνεχής παρουσία και συμμετοχή του σε αγώνες, κινητοποιήσεις και δράσεις τον έχει εφοδιάσει με μία κινηματική εμπειρία που τον κάνει να προτάσσει το συλλογικό ενδιαφέρον του αγώνα και της αλληλεγγύης απέναντι στον ανταγωνισμό και την μισανθρωπιά που κυριαρχούν στις μέρες μας.
Για το Φυσάει Κόντρα μπορώ να πω ότι και αυτά τα 2 χρόνια, αν και η κατάσταση που βιώσαμε ήταν για όλους μας πρωτόγνωρη, στάθηκε επάξια στο ύψος των περιστάσεων και πάλεψε για να ανοίξει ένα διαφορετικό δρόμο τόσο για την πόλη μας όσο και για την κοινωνία μας γενικά. Αυτά τα δύο χρόνια μπορώ να θυμηθώ τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις υπέρ της ενίσχυσης της δημόσιας υγείας, την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου πρωτοστατώντας στο να αποτραπεί η όποια προσπάθεια της κυβέρνησης και της τοπικής δημοτικής αρχής να απαντήσει στο ζήτημα της ελεύθερης χρήσης των δημόσιων χώρων με την επιβολή της αστυνομικής βίας και καταστολή, την χυδαία στοχοποίηση που δέχτηκα από συστημικά ΜΜΕ και τον δήμαρχο, την οργάνωση της μεγαλύτερης αντικατασταλτικής συγκέντρωσης που έχει γίνει στην Αγ.Παρασκευή, την ανάδειξη της Βίλας Ιόλα μέσα από εκδηλώσεις, την επιτυχή μάχη απέναντι στην απόλυση εργαζομένων στους Παιδικούς Σταθμούς, τον αγώνα για το Μακρή και την στήριξη στους αγώνες της Ένωσης Γονέων, την συνεχή αλληλεπίδραση με τοπικούς φορείς.
Μπορώ ακόμα να θυμηθώ στις στιγμές της συμμετοχής μας στους ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες: την αντιφασιστική νίκη στις 7 Οκτώβρη στο Εφετείο με την καταδίκη της ΧΑ, την ανυπακοή απέναντι στα διατάγματα του Χρυσοχοϊδη με την απαγόρευση των συγκεντρώσεων, την μάχη ενάντια σε μια αυταρχική κυβέρνηση που έφερε και ψήφισε το νέο εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη με την κατάργηση του 8ωρου, που έφερε τον πτωχευτικό κώδικα και έχει βάλει στο στόχαστρο τις κατοικίες των ανθρώπων με τους πληστειριασμούς και τις εξώσεις, που ψήφισε τον νόμο-έκτρωμα Κεραμέως που άφησε εκτός 3οβάθμιας εκπαίδευσης πάνω από 30.000 μαθητές και θέλει να τοποθετήσει ειδικό σώμα αστυνομίας στα πανεπιστήμια, την πρωτοβουλία που πήραμε για πανελλαδικό κάλεσμα των σχημάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς σε δήμους και περιφέρειες προκειμένου να οργανώσουμε από κοινού κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο Βορίδη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Τέλος, πέρα από τις μάχες που δόθηκαν έγιναν και ουσιαστικά βήματα στη κατεύθυνση μιας πιο συλλογικής λειτουργίας του Φυσάει Κόντρα σε όλα τα επίπεδα, από την επεξεργασία ζητημάτων, μέχρι τη δουλειά στον δρόμο και την εξώστρεφη παρουσία και εκπροσώπηση σε διαπαραταξιακές και συναντήσεις με φορείς της πόλης, από τις πολιτιστικές μας εκδηλώσεις μέχρι τη συμμετοχή μας σε κάθε κινηματική στιγμή της Αγ.Παρασκευής.
Αυτά τα 2 χρόνια ήταν για εμένα καθοριστικά, γνώρισα, συναναστράφηκα και συνεργάστηκα με πολλούς καινούργιους ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών και ιδεολογικών αφετηριών και τους ευχαριστώ που πορευτήκαμε μαζί διατηρώντας στο ακέραιο τον δημοκρατικό και πολύχρωμο χαρακτήρα του Φυσάει Κόντρα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες, τους φίλους και τις φίλες και ιδιαιτέρως την οικογένειά μου για την στήριξή τους στις δύσκολες στιγμές και κυρίως στην προσπάθεια στοχοποίησής μου από τον δήμαρχο και τα συστημικά ΜΜΕ τον περσινό Μάιο. Τέλος να πω ότι ήταν τιμή για μένα η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες όταν μου ανέθεσαν να εκπροσωπήσω το Φυσάει Κόντρα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Οι θέσεις αυτές για εμάς δεν είναι αξιώματα αλλά βήματα έκφραση της συλλογικής μας βούλησης. Και έτσι θα συνεχίσουμε.
Δίνοντας την σκυτάλη στον επόμενο, του εύχομαι καλή αρχή με το βλέμμα στραμμένο στις μάχες υπεράσπισης της κοινωνίας που βιώνει την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Με την έλευση των καλοκαιρινών μηνών, το κλείσιμο της φετινής χρονιάς πλούσιας σε εμπειρία και δράση για το Φυσάει Κόντρα, συμπίπτει με το πέρασμα μιας 2ετίας από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Ταυτόχρονα συμπίπτει με την είσοδο σε μία νέα φάση για το συνολικότερο γίγνεσθαι της πανδημίας ενώ παράλληλα οι άξονες της διαχείρισης της κυβέρνησης απέναντι στους ΟΤΑ έχει πλέον χαραχθεί, τόσο με την συνεχιζόμενη διατήρηση των πολιτικών των πλεονασματικών προϋπολογισμών όσο και με την ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου για τους ΟΤΑ που θα αλλάξει άρδην το τοπίο.
Ως Φυσάει Κόντρα, τα τελευταία 2 χρόνια, επιχειρήσαμε να δώσουμε περισσότερο βάρος στην οργάνωση του αγώνα γύρω από αντιθέσεις και τα συμφέροντα που συγκροτούνται σε τοπικό επίπεδο, να πιάσουμε το νήμα των τοπικών κινημάτων και της παρέμβασης σε αυτά, να δούμε πιο σοβαρά μια προσπάθεια εμπλοκής με όλο και περισσότερα ζητήματα που αφορούν την πόλη και να έχουμε μια περισσότερο πλήρη τοποθέτηση σε όσο το δυνατόν περισσότερα ζητήματα συζητούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν υποχωρήσαμε στο πολιτικό στίγμα και στην αντίληψη γύρω από την οποία συνεχίσαμε να ξεδιπλώνουμε τις θέσεις και τα αιτήματά μας. Οι πολιτικές που εξυφαίνονται στην ΕΕ συνεχίζουν να επιτίθενται στον κόσμο της εργασίας και πάνω από όλα έχουμε 2 χρόνια μια δεξιά κυβέρνηση της ΝΔ που με αυταρχικό προφίλ υλοποιεί απρόσκοπτα ένα σχέδιο ολοκλήρωσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που έμειναν εκκρεμείς από την προηγούμενη περίοδο με προεξάρχουσα την επίθεση στα εργασιακά και νεολαιίστικα δικαιώματα.
-Δημόσια Υγεία και covid-19
Η 2ετία ωστόσο που κύλησε από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές μέχρι σήμερα, εάν χαρακτηρίζεται από κάτι είναι από την έλευση της πανδημίας του κορωνοϊού. Σε συνθήκες καθολικού lockdown και αναστολής κεντρικών πολιτικών κινητοποιήσεων, τον περσινό Μάρτιο, είμασταν οι πρώτοι σε επίπεδου δήμου που κινηθήκαμε και διατυπώσαμε δημόσια πλαίσιο αιτημάτων με κέντρο την ανάγκη σύστασης δομών Πρωτοβάθμιας Υγείας και αναβάθμισης των δημοτικών ιατρείων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αναφερόμενοι στο τι μπορεί και πρέπει να αναλάβει ο Δήμος σε αυτή την υπόθεση. Αν και βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μία ανήμπορη και χοντρόπετση δημοτική αρχή, επιμείναμε στο διεκδικητικό μας πλαίσιο προπαγανδίζοντας το, στηρίζοντας τις εκάστοτε κινητοποιήσεις υγειονομικών και στεκόμενοι αντίθετα σε έναν προϋπολογισμό λιτότητας της δημοτικής αχής, που μείωνε τις δαπάνες για τον covid.
-Ελεύθεροι Δημόσιοι Χώροι
Μαζί με τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις υπέρ της ενίσχυσης της δημόσιας υγείας, το Φυσάει Κόντρα πρωτοστάτησε στο να αποτραπεί και να ακυρωθεί η όποια προσπάθεια της κυβέρνησης και της τοπικής δημοτικής αρχής να απαντήσει στο ζήτημα της ελεύθερης χρήσης των δημόσιων χώρων με την επιβολή της αστυνομικής βίας και καταστολής. Υπερασπιστήκαμε μαζί με τους κατοίκους της πόλης, την πλατεία της γειτονιάς μας από μία κυβέρνηση που δεν άργησε να μετατρέψει ένα ζήτημα υγείας που απαιτούσε πολύπλευρη διαχείριση και κυρίως ενίσχυση των κοινωνικών δομών σε ένα ζήτημα αυταρχικής αστυνομικής διαχείρισης με μοναδικό όπλο τα lockdown και τους κοινωνικούς περιορισμούς. Αυτή η πολιτική συντέλεσε και σε μία ενορχηστρωμένη επίθεση στοχοποίησης από τα κυβερνητικά ΜΜΕ, την κυβέρνηση και τον δήμαρχο ενάντια στην δημοτική μας σύμβουλο, η οποία απαντήθηκε επιτυχώς και αυτό αποτυπώθηκε στην κοινή γνώμη της πόλης. Ευρύτερη απάντηση σε αυτή την στοχοποίηση και την καταστολή δώσαμε το Σάββατο 13 Μαρτίου στην κεντρική πλατεία οργανώνοντας την πιο μαζική συγκέντρωση που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην Αγ.Παρασκευή.
Ένα από τα ζητήματα που με επιμονή αναδείξαμε τα 2 αυτά χρόνια και που μέσα στη συγκυρία της πανδημίας είναι αυτό των δημόσιων χώρων. Ζούμε δυστυχώς σε μία πόλη που το ζήτημα των δημόσιων χώρων το χαρακτηρίζει η ασχήμια και η κακομοιριά του πρώην στρατοπέδου Σπυρούδη, το σκοτεινό πάρκο Νεαπόλεως, οι τραγικές υποδομές στις παιδικές χαρές, τα κλειστά προαύλια των σχολικών μονάδων, το μπετονένιο κουφάρι του κολυμβητηρίου, η ιδιωτικοποιημένη άθληση, η έλλειψη χώρων πολιτισμού και η “στενομυαλιά” για το μέλλον της βίλας Ιόλα, η υποτίμηση του θερινού κινηματογράφου, την ίδια ώρα που φυτρώνουν αμέτρητα τραπεζοκαθίσματα που παραπέμπουν σε μία λογική εμπορευματοποίησης για κάθε τι δημόσιο. Από την πλευρά μας, θέλοντας να αναδείξουμε την ζωντανή και συμπεριληπτική λειτουργία και χρήση των δημόσιων χώρων διοργανώσαμε μία πολύ επιτυχημένη εκδήλωση στην Βίλα Ιόλα, στηρίξαμε την πρωτοβουλία που συγκροτήθηκε για τους δημόσιους χώρους και οργανώσαμε δράσεις και δραστηριότητες ενάντια στην αστυνομοκρατία στην πλατεία Αη Γιάννη.
Εκπαίδευση-σχολικές μονάδες
Οι κοινωνικές υποδομές που αφορούν την παιδεία αποτέλεσαν επίσης σημαντικό άξονα παρέμβασής μας. Αρχικά, στηρίξαμε τις μαθητικές καταλήψεις που απαιτούσαν την ενίσχυση των μέτρων προστασίας και παράλληλα πιέζαμε την δημοτική αρχή να λάβει μέτρα πριν ανοίξουν τα σχολεία, μερικά από τα οποία πράγματι υιοθετήθηκαν. Ένα άλλο ζήτημα είναι η υποχρεωτική προσχολική αγωγή, που ήρθε να υλοποιηθεί σε ένα δήμο όπου δεν υπάρχουν αίθουσες για να καλύψουν τη ζήτηση ωθώντας χιλιάδες οικογένειες ακόμα στο να βρίσκουν διέξοδο στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Στο πλαίσιο αυτό, μία από τις σημαντικότερες στιγμές της δράσης μας είναι όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο δώσαμε εντός κι εκτός ΔΣ τη μάχη απέναντι στην απόλυση εργαζομένων στους Παιδικούς Σταθμούς και σταθήκαμε μέχρι τη νίκη στο πλάι τους και του σωματείου του δήμου! Όμως σύμφωνα με πρόσφατες εξελίξεις η Δημοτική Αρχή επαναφέρει το θέμα και απειλεί εκ νέου με απολύσεις. Πέρα από τη στάση μας που παραμένει δεδομένη στο θέμα, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάθε τι δυνατό οι εργαζόμενες αυτές να μην χάσουν τη δουλειά τους. Το ζήτημα των σχολικών μονάδων όλων των βαθμίδων παραμένει σημαντικό πρόβλημα. Ένα θετικό βήμα ήταν σίγουρα η συνεχής επικοινωνία και συνεργασία μας με την Ένωση Γονέων αλλά και την αντιπολίτευση μπροστά στον κοινό σκοπό απόκτησης από το Δήμο του κτήματος Μακρή για να δημιουργηθεί το 12ο δημοτικό σχολείο που εν τέλει φαίνεται να αποδίδει καρπούς αν και ο αγώνας για την τελική απόκτηση και κατασκευή συνεχίζεται.
Απορρίμματα, καθαριότητα
Όσον αφορά στο θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών και ειδικά με το θέμα του αμαξοστασίου των απορριμματοφόρων, επισκεφτήκαμε τον χώρο, μιλήσαμε με τους εργαζόμενους και διαπιστώσαμε τόσο την άθλια κατάσταση που επικρατεί όσο και την αναγκαιότητα μετεγκατάστασής του. Παράλληλα στηρίξαμε τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων για τις επί μηνών απλήρωτες υπερωρίες και τη μη χορήγηση ΜΑΠ. Παρευρεθήκαμε σε όλες τις διαπαραταξιακές συναντήσεις για τις προτεινόμενες λύσεις της δημοτικής αρχής, που μέχρι τώρα έχουν φανεί ακατάλληλες. Θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες μας η μετεγκατάσταση να γίνει με όρους που θα αναβαθμίσουν τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων στην καθαριότητα και δεν θα υποβαθμίσουν το περιβάλλον και τη ζωή όσων βρεθούν δίπλα σε αυτό.
Κεντρικές πολιτικές μάχες
Πέρα από τα ζητήματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τα εξειδικευμένα θέματα της πόλης, μας απασχόλησαν εκτενώς και ζητήματα κεντρικού πολιτικού χαρακτήρα. Από την αντιφασιστική νίκη στις 7 Οκτώβρη στο Εφετείο με την καταδίκη της ΧΑ, θέμα για το οποίο επίσης διοργανώσαμε μια πολύ επιτυχημένη ιντερνετική εκδήλωση, ως την ανυπακοή απέναντι στα διατάγματα του Χρυσοχοϊδη για το Πολυτεχνείο, τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα βαδίζοντας σε αχαρτογράφητα πεδία και αυτό αφήνει μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη.
Αναδείξαμε και συμβάλλαμε στην μάχη ενάντια σε μια αυταρχική κυβέρνηση που έφερε και ψήφισε το νέο εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, δηλαδή την ταφόπλακα για το 8ωρο και τη δραστική μείωση εισοδήματος για εποχιακά επαγγέλματα, που έφερε τον πτωχευτικό κώδικα και έχει βάλει στο στόχαστρο την άρση προστασίας πρώτης κατοικίας που ψήφισε τον νόμο-έκτρωμα Κεραμέως που θα αφήσει εκτός 3οβάθμιας εκπαίδευσης 25.000 μαθητές και θα τοποθετήσει ειδικό σώμα αστυνομίας στα πανεπιστήμια.
Ιδιωτικοποιήσεις
Ένα ακόμα ζήτημα που αναδείξαμε αυτά τα χρόνια είναι η τάση των κυβερνώντων να υποβαθμίζουν το δημόσιο χαρακτήρα διάφορων υπηρεσιών με την προώθηση της ιδιωτικοποίησης τους. Στο πλαίσιο αυτό διοργανώσαμε και αντίστοιχη εκδήλωση το φθινόπωρο του 2019, κατά την οποία προσπαθήσαμε να συνδέσουμε το θέμα με την ανακύκλωση εργαζομένων στα προγράμματα ΟΑΕΔ.
Μάχη ενάντια στον αντιδημοκρατικό νόμο Βορίδη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση
Μία ακόμα σημαντική πρωτοβουλία που λάβαμε ως Φυσάει Κόντρα μαζί με την Πόλη Ανάποδα (δημοτικό σχήμα στην Θεσσαλονίκη) αφορά στο πανελλαδικό κάλεσμα που απευθύναμε στο σύνολο των σχημάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς σε δήμους και περιφέρειες προκειμένου να οργανώσουμε από κοινού την ενημέρωση, την αντίσταση και τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο Βορίδη για την ΤΑ. Με αυτή την πολιτική πρωτοβουλία επιδιώξαμε αφενός να εμπλέξουμε ένα όσο το δυνατόν πλατύτερο δυναμικό σχημάτων σε μία κινηματική στόχευση και αφετέρου να έρθουμε σε επαφή με ένα μεγάλο εύρος σχημάτων με τα οποία θέλουμε το επόμενο διάστημα να συζητήσουμε και να ανταλλάξουμε γνώμες και εμπειρία
Εσωτερική λειτουργία
Στα πλαίσια του απολογισμού οφείλουμε να πούμε μερικά πράγματα και για την εσωτερική λειτουργία του Φυσάει Κόντρα. Θεωρούμε ότι στην τελευταία διετία έγιναν ουσιαστικά βήματα στη κατεύθυνση μιας πιο συλλογικήςλειτουργίας μας σε όλα τα επίπεδα, από την επεξεργασία ζητημάτων, μέχρι τη δουλειά στον δρόμο και την εξώστρεφη παρουσία και εκπροσώπηση σε διαπαραταξιακές και συναντήσεις με φορείς της πόλης. Η λειτουργία του συντονιστικού κατάφερε να φέρει σε πέρας μεγάλος μέρος της προετοιμασίας των δράσεων αλλά και οργάνωσης της εσωτερικής μας συζήτησης. Θέλουμε η εξώστρεφη δράση μας να αποτελεί κομμάτι τους συλλογικού μας κεκτημένου, σεβόμενοι από την άλλη πλευρά τη διαθεσιμότητα σε χρόνο καθενός και καθεμίας μας και από την άλλη πλευρά την ανάγκη το σχήμα να έχει αντανακλαστικά όποτε χρειάζεται ακόμα και εις βάρος του αναγκαίου διαλόγου.
Είμαστε ένα δημοτικό σχήμα αποτελούμενο από ανθρώπους που το πρωί εργάζονται ή σπουδάζουν, δεν έχουμε «επαγγελματίες αυτοδιοικητικούς» και αυτό πολλές φορές δημιουργεί την αίσθηση ενός ορίου στο πόσο μπορεί να εμπλακεί κάποιος/α στις διάφορες πολιτικές διεργασίες, πράγμα το οποίο επιδιώκουμε συνεχώς να ξεπερνάμε με την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή περισσότερων συντρόφων και συντροφισσών στην ανάληψη συγκεκριμένων ευθυνών και τομέων δράσης
Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να υπογραμμίσουμε την θετική συνεισφορά της δημοτικής μας συμβούλου Μελίνας Αλεφαντή που παρά το ρίσκο της ανάδειξης ενός νέου ανθρώπου με μικρή προηγούμενη εμπειρία κατάφερε να εκπροσωπήσει το σχήμα αντάξια, να συγκροτήσει την ενότητα του σχήματος και κυρίως να εκπέμψει και προς τα έξω ότι μία νέα γυναίκα εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα μπορεί εξίσου καλά να επιτελεί το ρόλο της δημοτικού συμβούλου και ακόμα καλύτερα από τους «δεινοσαύρους» επαγγελματίες επικεφαλής που και η πόλη μας βρίθει από αυτούς.
Στα παραπάνω σημεία γίνεται μία προσπάθεια απολογισμού των δράσεων, των κινητοποιήσεων και των πολιτικών στοχεύσεων που θέσαμε ως Φυσάει κόντρα τα τελευταία 2 χρόνια, από την οποία προκύπτουν και οι κατευθύνσεις για το πώς αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα να πορευτούμε το επόμενο διάστημα. Συμπυκνώνοντας τα όλα αυτά σε ένα πολιτικό σχέδιο θα λέγαμε πως για το Φυσάει Κόντρα το επόμενο διάστημα θεωρούμε αναγκαίο το να επιχειρήσουμε την ολική εμπλοκή του σχήματος στο σύνολο των αντιθέσεων που διαπερνούν την πόλη. Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, επιμένουμε στην οργάνωση του αγώνα γύρω από αντιθέσεις και τα συμφέροντα που συγκροτούνται σε τοπικό επίπεδο, επιχειρούμε να πιάσουμε το νήμα των τοπικών κινημάτων και της παρέμβασης σε αυτά, διευρύνοντας το οπτικό μας πεδίο σε αυτά. Επιχειρούμε οργανική εμπλοκή με το σύνολο των φορέων της πόλης. Θέλουμε να έχουμε στενή επαφή με στέκια, παρέες, συλλογικότητες, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους, σωματεία που υπάρχουν στη πόλη και γύρω από τα οποία συγκροτείται η δημόσια ζωή, ο διάλογος και οι αντιθέσεις. Στο επόμενο διάστημα θα κληθούμε να αναλάβουμε κινηματικές πρωτοβουλίες απέναντι σε κεντρικές κυβερνητικές επιλογές που αφορούν την στέγη, την εκπαίδευση, την υγεία και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτό θα χρειαστεί να δημιουργήσουμε και αντίστοιχες συμμαχίες στην πόλη.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε τόσο μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο όσο και έξω από αυτό, μαζί με την τοπική κοινωνία για μία πόλη που να καλύπτει τις ανάγκες μας. Μια πόλη στην οποία εμείς οι ίδιοι οι κάτοικοι θα πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, θα διεκδικήσουμε και θα δημιουργήσουμε, παλεύοντας καθημερινά για τα μικρά και μεγάλα.
Ο δήμος μας θα πραγματοποιήσει φεστιβάλ νεολαίας το Σαββατοκύριακο 3-4 Ιουλίου. Ένα φεστιβάλ που διοργανώνει ο αντιδήμαρχος νεολαίας και για το οποίο εγείρονται μία σειρά από ζητήματα τόσο για το περιεχόμενο του προγράμματος όσο και για τον τρόπο που αυτό διοργανώθηκε στα πλαίσια του δήμου.
Καταρχάς για εμάς είναι κακό κεκτημένο το πώς εξελίχθηκε η συζήτηση για τη διοργάνωση του φεστιβάλ Νεολαίας καθώς δημιουργήθηκε μία επιτροπή στην οποία όμως ο αντιδήμαρχος νεολαίας δεν έλαβε υπόψη του σχεδόν καθόλου τις προτάσεις της αντιπολίτευσης. Επιπρόσθετα, αποφάσισε μόνος του με ποιους θα διευρύνει την επιτροπή αυτή και φυσικά μας προβληματίζει ένα πλαίσιο αυτενέργειας κατά το οποίο ο αντιδήμαρχος νεολαίας πριν καν το θέμα συζητηθεί και αποφασιστεί στο ΔΣ, πριν καν ενημερωθεί το ΔΣ για τα βήματα που έχει κάνειη επιτροπή και τα χαρακτηριστικά που θα δοθούν σε αυτό, βλέπαμε ήδη να το δημοσιεύει σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τοπικά μέσα ενημέρωσης. Άραγε δεν τον προβληματίζει ότι όλη η αντιπολίτευση μετά από κάποιο σημείο αποστασιοποιήθηκε από την συζήτηση και τη διοργάνωση του φεστιβάλ;
Επιπλέον, με έκπληξη αντικρίσαμε στην αφίσα του φεστιβάλ ότι αυτό θα διεξαχθεί υπό τη σκέπη πολλών χορηγών, «υποστηρικτών» όπως αναφέρονται, δηλαδή εταιρίες που θα διαφημιστούν στην πόλη μας. Ένας πρώτος εύλογος προβληματισμός που μάς γεννάται είναι γιατί ένας Δήμος να εξαρτάται για τις δραστηριότητες που θέλει να οργανώσει και δη για τη νεολαία από ιδιώτες; Τόσα πολλά είναι πια τα έξοδα που αρνείται ή αδυνατεί να καλύψει ο Δήμος μας; Επιπλέον πώς προκύπτουν τόσα πολλά έξοδα; Δε θα μπορούσε ο Δήμος να διαμορφώσει ένα γεμάτο πρόγραμμα φεστιβάλ στηριζόμενο αποκλειστικά στους μαζικούς φορείς της πόλης μας, στα σχολικά συγκροτήματα, τις θεατρικές ομάδες, τα εργαστήρια τέχνης, τις χορευτικές ομάδες, τους πολιτιστικούς συλλόγους και τα αθλητικά σωματεία μας;
Πέρα από το οικονομικό ζήτημα και τους χορηγούς, παρατηρήσαμε ότι οι ιδιώτες εμπλέκονται και στο ίδιο το πρόγραμμα του φεστιβάλ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η παρουσία του Deree college, το οποίο όχι απλά θα διαφημιστεί στα πλαίσια του φεστιβάλ του δήμου μας, αλλά θα συμμετέχει και ως ομιλητής στα πλαίσια της συζήτησης «start up-επαγγέλματα». Είναι βαθιά υποκριτικό για εμάς το γεγονός πως μία δημοτική αρχή δείχνει ότι τάχα ενδιαφέρεται για την νεολαία, το μέλλον και την προοπτική της ενώ ταυτόχρονα γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ (γαλάζια άλλωστε είναι και η δημοτική αρχή Ζορμπά) κάνει ότι μπορεί για να υποβαθμίσει και να διαλύσει την δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση κάθε βαθμίδας και λειτουργεί προς όφελος των ιδιωτικών κολεγίων (βλ εξίσωση πτυχίων ΑΕΙ με ιδιωτικών κολεγίων, βάση εισαγωγής στην τριτοβάθμια).
Το ίδιο επιδιώκει να προωθήσει κι ο Αντιδήμαρχος Νεολαίας στο πλαίσιο του φεστιβάλ που σχεδιάζει με εκδηλώσεις που αφορούν start-up επιχειρήσεις, δόμηση βιογραφικού και άλλα διάφορα που σχετίζονται με μια καλύτερη τύχη των νέων στην αγορά εργασίας. Είναι τουλάχιστον προκλητικό το ότι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται για το πώς η νεολαία θα βγει στην αγορά εργασίας τη στιγμή που η Ν.Δ ψήφισε πρόσφατα ένα βάρβαρο αντεργατικό νομοσχέδιο που διαλύει τις εργασιακές σχέσεις και κεκτημένα δικαιώματα. Οι τοπικοί αξιωματούχοι, στελέχη της ΝΔ οι ίδιοι που στηρίζουν τέτοιες πολιτικές που διαλύουν το παρόν αλλά και την προοπτική της νέας γενιάς αναγκάζοντάς την να μεταναστεύσει για να ξεφύγει από την ανεργία και την επισφάλεια, έρχονται δήθεν να «συμβουλέψουν» τη νεολαία για τις επαγγελματικές της κινήσεις.
Όμως, πέραν των παραπάνω, ο Αντιδήμαρχος Νεολαίας έχει και…πρόσφατο παρελθόν. Ουδείς μπορεί να ξεχάσει τις φανερά ρατσιστικές και ντροπιαστικές για την πόλη μας δηλώσεις του ότι προτιμά ο Δήμος Αγ.Παρασκευής να πληρώνει πρόστιμα από το να φιλοξενήσει έστω κι έναν πρόσφυγα. Αυτός ο Αντιδήμαρχος Νεολαίας με ποιες ακριβώς ιδέες θα εμπνεύσει τη νεολαία; Η νέα γενιά γνωρίζει ότι εχθρός της δεν είναι ο μετανάστης συμμαθητής, η προσφύγισσα συμφοιτήτρια ή ο αλλόγλωσσος/αλλόθρησκος συνεργάτης στη δουλειά. Σύσσωμη η αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου μάλιστα είχε τοποθετηθεί ενάντια σε αυτές τις δηλώσεις του αντιδημάρχου, ζητώντας κιόλας από τον δήμαρχο να απομακρυνθεί από την θέση αυτή ένας άνθρωπος με τέτοιες ρατσιστικές, μισαλλόδοξες και διχαστικές απόψεις. Εμείς θεωρούμε απαράδεκτο να διοργανώνεται φεστιβάλ από έναν Αντιδήμαρχο με απόψεις πολύ μακριά από την αλληλεγγύη και την ισότητα που πρέπει να προβάλει μεταξύ άλλων ως αρχές στους νέους μας!
Τέλος, ως Φυσάει Κόντρα τόσο σε πρόσφατο ΔΣ όσο και κατά την περσινή υπεράσπιση της πλατείας Αγιάννη και της ίδιας της νεολαίας που χτυπήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής και στοχοποιήθηκε, είχαμε πρώτοι τονίσει την ανάγκη ο Δήμος να αξιοποιεί για εκδηλώσεις πολιτιστικού και κοινωνικού χαρακτήρα τους δημόσιους χώρους του. Τότε όμως ο Αντιδήμαρχος Ζόμπολας συκοφαντούσε μαζί με το Δήμαρχο από κανάλι σε κανάλι την πόλη, την πλατεία και την νεολαία μας στοχοποιώντας μάλιστα ευθέως τη δημοτική μας σύμβουλο Μ.Αλεφαντή (προσωπικά αλλά και το δημοτικό μας σχήμα ευρύτερα) διαδίδοντας ψέματα και προσπαθώντας να «χτυπήσουν» την μαχητική και αξιοπρεπή της στάση. Η νεολαία της πόλης γνωρίζει πολύ καλά ποιοι ήταν αυτοί που στήριξαν τη Μ. Αλεφαντή απέναντι στις αήθεις επιθέσεις εκείνων των ημερών, όπως και ποιοι έδωσαν τη μάχη για να μείνουν μακριά από την πλατεία οι δυνάμεις καταστολής. Ταυτόχρονα γνωρίζει και έχει καταδικάσει τη στάση της δημοτικής αρχής για την πλατεία της Αγ.Ιωάννου που δεν «ξεπλένεται» με τέτοιες υποκριτικές κινήσεις σαν του Αντιδημάρχου.
Ως Φυσάει Κόντρα θέλουμε εκδηλώσεις – γι αυτό και πολλές φορές οι ίδιοι/ες πραγματοποιούμε δικές μας – στο δημόσιο χώρο της πόλης με ελεύθερη πρόσβαση σε όλες κι όλους. Δε μηδενίζουμε καμία προσπάθεια όταν αυτή γίνεται σε σωστή κατεύθυνση. Όμως δεν πρόκειται να συναινέσουμε σε υποκριτικές κινήσεις εντυπωσιασμού που διαφημίζουν εταιρίες, από εκείνους μάλιστα που στοχοποιούν δημοτικούς συμβούλους, που εκφέρουν ξενοφοβικό λόγο και στηρίζουν κυβερνήσεις και πολιτικές που διαλύουν το μέλλον των νέων ανθρώπων και προωθούν την καταστολή απέναντι στη νεολαία που βρίσκεται, κοινωνικοποιείται, ερωτεύεται, ζει στις πλατείες!Αυτοί δεν έχουν απολύτως τίποτα κοινό με τη νεολαία που αγωνίζεται. Και αν η δημοτική αρχή και αντιδήμαρχος νεολαίας ενδιαφέρονται τόσο για την νεολαία του δήμου όπως ισχυρίζονται, τότε γιατί δεν έκαναν την παραμικρή προσπάθεια για να πραγματοποιηθεί το ηλεκτρονικό μαθητικό φεστιβάλ που περίμεναν τόσοι μαθητές και μαθήτριες μετά από μία τόσο δύσκολη σχολική χρονια;
Η νεολαία της πόλης έχει ανάγκη από πρακτικές λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, μαζικό αθλητισμό, περισσότερους ελεύθερους δημόσιους χώρους, εργασιακά δικαιώματα, παιδεία με υποδομές στα σχολεία, πρόσβαση σε ποιοτικό πολιτισμό και δημιουργική αμφισβήτηση!
Δυστυχώς, ο Αντιδήμαρχος Νεολαίας Ν.Ζόμπολας, η δημοτική αρχή Ζορμπά στο σύνολό της με τις αντιδραστικές επιλογές της σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής της πόλης μας είναι πολύ μακριά από τα παραπάνω!
Όπως ενημερωθήκαμε από τα τοπικά μέσα ο Δήμος Αγ. Παρασκευής προχώρησε στην υπογραφή των συμβάσεων για την διευθέτηση του κληροδοτήματος Πρίγγουρη με βάση την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 16.04.2019. (Αρ.Απόφασης 174/2019). Αυτό σημαίνει ότι 3 από τα διαμερίσματα του κληροδοτήματος επί της Αιγαίου Πελάγους θα μεταβιβαστούν στους κληρονόμους του Α. Πρίγγουρη με αντάλλαγμα ένα οικόπεδο στην Ακαδημία Πλάτωνος. Τα διαμερίσματα αυτά όμως δεν είναι άδεια. Εδώ και χρόνια λειτουργούν στην πράξη, μετά και από αγώνες των κατοίκων, ως κοινωνική κατοικία και φιλοξενούνται εκεί από τον δήμο τρεις οικογένειες που αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα καθώς και προβλήματα υγείας. Τρεις οικογένειες που τα παιδιά τους πηγαίνουν στα σχολεία της πόλης μας.
Ο Δήμος έχει ρητά δεσμευτεί με την ίδια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (174/2019) να μεριμνήσει για τις οικογένειες που κάνουν χρήση του ακινήτου. Την δέσμευση αυτή ο Δήμος πρέπει να την κάνει πράξη είτε μισθώνοντας τα συγκεκριμένα διαμερίσματα από τους κληρονόμους είτε αξιοποιώντας άλλα σπίτια και διαμερίσματα που έχει στην κατοχή του. Για παράδειγμα ως μέρος του κληροδοτήματος Πρίγγουρη υπάρχουν δύο διαμερίσματα που μένουν στο Δήμο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό ενώ ενδεχόμενα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και το νέο κληροδότημα που βρίσκεται στην οδό Κύπρου. Σε τέτοιους καιρούς στεγαστικής επισφάλειας, με αύξηση των ενοικίων, συνεχείς εξώσεις και πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, είναι απαραίτητο να αποκτήσει επιτέλους η πόλη μας μια δομή κοινωνικής κατοικίας.
Σε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι ο Δήμος μας θα αφήσει στο δρόμο τρεις οικογένειες εν μέσω πανδημίας όταν μάλιστα έχει δεσμευτεί ρητά με τον πιο επίσημο τρόπο ότι θα μεριμνήσει κατάλληλα. Στο δημοτικό συμβούλιο της 2.6.2021 θέσαμε το θέμα τόσο στον υπεύθυνο αντιδήμαρχο κ. Κωβαίο όσο και στον δήμαρχο κ. Ζορμπά. Ο πρώτος δεν τοποθετήθηκε καν ενώ ο δεύτερος απάντησε δηλώνοντας την πλήρη αδιαφορία του, ή καλύτερα απέχθεια του για το ζήτημα. Ακόμα κι αν ένα από τα διαμερίσματα έχει αποκτήσει αυτό τον χαρακτήρα ύστερα από δίκη του εισήγηση και με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου το 2012 (79/2012)
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο δήμος όχι μόνο δεν προειδοποίησε τις οικογένειες αυτές για την επικείμενη έξωση τους, όχι μόνο δεν έκανε τις διαδικασίες συνεντεύξεων με τις κοινωνικές υπηρεσίες όπως είχε δεσμευτεί ο ίδιος ο κ. Κωβαίος, όχι μόνο δεν έχει έρθει σε οποιαδήποτε επαφή να δει που θα πάνε αυτοί οι άνθρωποι που υποτίθεται φροντίζει αλλά στέλνει συνεχώς συνεργεία για να τους κόψουν το νερό ώστε να τους κάνει τον βίο αβίωτο!
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τέτοια απαράδεκτη συμπεριφορά. Οι συμπολίτες μας, μας χρειάζονται δίπλα τους! Να αναλάβουμε άμεσα δράση ώστε να μη γράψει η ιστορία της πόλη μας ότι εν μέσω πανδημία αφήσαμε τον δήμο μας να πετάξει τρεις οικογένειες στο δρόμο σαν κοινός κερδοσκόπος. Να τηρηθεί απαρέγκλιτα η δέσμευση που το δημοτικό συμβούλιο έδωσε!
Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε όλοι και όλες στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που καλούν οι κάτοικοι στο Δημαρχείο Αγ.Παρασκευής (Μεσογείων 417) την Τρίτη 22/6 στις 08:30 το πρωϊ!
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κι ο Υπουργός Εργασίας έδωσαν στη δημοσιότητα το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, το οποίο κοσμεί μάλιστα ο ευφάνταστος τίτλος “Για την προστασία της εργασίας”. Από τις πρώτες κιόλας γραμμές φαίνεται η ανηλεής επίθεση της κυβέρνησης στις δυνάμεις της εργασίας καθώς και ότι βασικός σκοπός του νομοσχεδίου είναι η περαιτέρω σάρωση δικαιωμάτων και η αναίρεση κατακτήσεων αιώνων.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο συνιστά κήρυξη πολέμου στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες και αυτό εύκολα το καταλαβαίνει κανείς, διαβάζοντας και μόνο τις προτεινόμενες ρυθμίσεις:
Καταργείται το 8ωρο:
Α) Ο εργοδότης θα μπορεί να επιβάλλει ημερησίως έως δυο ώρες επιπλέον ώρες εργασίας, «έπειτα από αίτημα του εργαζομένου», χωρίς υπερωριακή αμοιβή! Είναι απολύτως κατανοητό, ότι σε συνθήκες ανεργίας, επισφάλειας κι ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, το «αίτημα του εργαζομένου» είναι μια γελοία νομοθετική πρόβλεψη που καθιστά τον κόσμο της δουλειάς έρμαιο στους εκβιασμούς της εργοδοσίας. Το μέτρο δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους μερικής απασχόλησης.
Β) Οι υπερωρίες αυξάνονται και μπορούν να φτάνουν έως τις 150 ώρες το έτος (από 120) και σε πολλές περιπτώσεις ακόμα περισσότερες και η αμοιβή γι’ αυτές θα μεταφράζεται σε ρεπό.
Καταργείται η υποχρεωτική αργία της Κυριακής:
Αρχικά στα εμπορικά καταστήματα δοκιμάστηκε να ανοίγουν για ορισμένες Κυριακές μέσα στο χρόνο, κάτι που άνοιξε το παραθυράκι για γενικευμένη καθιέρωση της εργασίας την Κυριακή. Πλέον μια σειρά από νέοι κλάδοι μπορούν να δουλεύουν νόμιμα και κανονικά την Κυριακή, υπό το πρόσχημα της «δημιουργίας θέσεων εργασίας» και της ενίσχυσης της οικονομίας που επλήγη λόγω της πανδημίας. Ενδεικτικά τέτοιοι κλάδοι είναι τα super-markets, αποθήκες εταιριών, logistics, τηλεφωνικά κέντρα, security, τμήματα ανθρώπινου δυναμικού επιχειρήσεων, παραγωγή και μεταφορά οικοδομικού, φαρμακευτικού και ιατρικού υλικού κ.α.
3. Τα συνδικάτα, οι αγωνιστικές πρακτικές τους και εν γένει ο συνδικαλισμός βρίσκονται υπό διωγμό.
Α) Κυριότερο σημείο του συγκεκριμένου τμήματος του νομοσχεδίου είναι η υποχρεωτική καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας που χτυπά τις ζωντανές διαδικασίες των σωματείων, με τη πιθανότητα νοθείας αλλά και ηλεκτρονικού ελέγχου ή εξαγοράς υπό τη μορφή εκβιασμού από την εργοδοσία να είναι πια ακόμα πιο ορατή.
Β) Τα συνδικάτα οφείλουν πλέον να καταχωρούνται σε Μητρώο του υπουργείου εργασίας και όχι στο σχετικό τμήμα των Πρωτοδικείων, με την αυξημένη εγγύηση που παρείχε η δικαιοσύνη. Πλέον στο Μητρώο αυτό θα κατατίθενται ηλεκτρονικά τα πάντα, ακόμα και το Μητρώο μελών καθιστώντας το εύκολα προσβάσιμο στον καθένα, με αποτέλεσμα, στο όνομα της «διαφάνειας», η εργοδοσία να αποκτά πλήρη πρόσβαση στα αρχεία των σωματείων (ποιος είναι μέλος, τι ειπώθηκε σε ένα ΔΣ ή μια συνέλευση και από ποιόν, κλπ.).
Γ) Χτυπιέται το δικαίωμα στην απεργία! Αυτό επιτυγχάνεται τόσο με την απαγόρευση περιφρούρησης της απεργίας όσο και με την αύξηση σε ΟΤΑ, ΔΕΚΟ και μια σειρά επιχειρήσεων του προσωπικού ασφαλείας (1/3 των εργαζομένων). Αποτέλεσμα αυτού είναι η επιχείρηση να λειτουργεί σχεδόν κανονικά. Εν ολίγοις για να μη χάσει κέρδη η εργοδοσία, η απεργία κινδυνεύει να χάνει το νόημά της.
Δ) Παράλληλα περιορίζεται η δυνατότητα νόμιμης δράσης και παρέμβασης των σωματείων στους χώρους δουλειάς. Στην ίδια κατεύθυνση ποινικοποίησης του συνδικαλισμού
Ε) Περιορίζεται σημαντικά η προστασία των εκλεγμένων στα όργανα των σωματείων όλων των βαθμίδων.
Πέρυσι στο τέλος του καλοκαιριού η διοίκηση Ζορμπά ανακοίνωσε σε μέρος των εργαζομένων διαφόρων ειδικοτήτων στους Παιδικούς Σταθμούς ότι δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις τους με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ορισμένοι/ες να χάσουν τη δουλειά τους, λίγες μέρες πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά. Ο αγώνας που έδωσε ο Σύλλογος Εργαζομένων, η μαζική παρουσία όλων των εργαζόμενων ενωμένων είτε η σύμβασή τους θα ανανεωνόταν είτε όχι καθώς και η στάση σύσσωμης της αντιπολίτευσης με την καταψήφιση τόσο στο Νομικό Πρόσωπο των ΠΑΙΣΔΑΠ όσο και στο Δημοτικό Συμβούλιο αυτής της επιδιωκόμενης έμμεσης απόλυσης, οδήγησε σε νικηφόρο αποτέλεσμα και στη παραμονή του συνόλου των εργαζόμενων στις θέσεις τους στους Παιδικούς Σταθμούς.
Φέτος νωρίτερα χρονικά αλλά σα να μην πέρασε μια μέρα, η δημοτική αρχή ενημέρωσε σε ραντεβού που είχε με τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες την Μ.Τρίτη ότι και φέτος ‘’περισσεύουν’’ εργαζόμενες/οι και δεν είναι δυνατόν να ανανεωθούν όλες οι συμβάσεις. Η δημοτική αρχή στην προσπάθειά της να βρει «ποιον θα απολύσει πρώτο» αναφέρεται συχνά στον διαχωρισμό των εργαζόμενων ανάλογα με το αν είναι Δ.Ε δηλ Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ή Τ.Ε δηλ Τεχνολογικής Εκπαίδευσης παρόλο που έχουν προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ. Έτσι η μη ανανέωση συμβάσεων θα αφορά κυρίως εργαζόμενες/ους της πρώτης κατηγορίας διότι ο Ζορμπάς επιδιώκει δήθεν την ‘’αναβάθμιση’’ της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών στους Παιδικούς Σταθμούς με αντιστροφή της ισχύουσας αναλογίας 2-1 (Δ.Ε-Τ.Ε). Πέρυσι το «πρόβλημα « ήταν ο κορονοιός η μείωση των παιδιών, φέτος είναι η «ποιοτική αναβάθμιση»!
Αυτό που πρέπει να καταλάβει η δημοτική αρχή είναι ότι οι εργαζόμενοι/ες δεν είναι αναλώσιμοι! Είναι εργαζόμενοι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δήμου για αυτό και οι συμβάσεις τους ανανεώνονται κάθε έτος τα τελευταία αρκετά χρόνια. Ενός δήμου του οποίου οι υπηρεσίες είναι ήδη υποστελεχωμένες και τα ΕΣΠΑ ήρθαν να μπαλώσουν τρύπες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για θέσεις που είναι προφανές ότι θα έπρεπε να είναι αορίστου χρόνου. Αυτή η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο τομέα είναι που αφήνει έκθετους τους εργαζόμενους στον κάθε δήμαρχο που θέλει να κάνει το δικό του ενώ παράλληλα έχει ανοίξει το δρόμο για την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων που υπάρχει και στον ιδιωτικό. Πρέπει αυτή η κατάσταση να ανατραπεί συνολικά και να σταματήσει η ανακύκλωση εργαζομένων.
Είναι γεγονός ότι η γενικότερη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ είναι επιθετική προς τον κόσμο της εργασίας με αποκορύφωμα φυσικά το επερχόμενο αντεργατικό νομοσχέδιο Βρούτση-Χατζηδάκη που έρχεται να καταργήσει και τυπικά το 8ωρο,να εισάγει τις απλήρωτες ή σωστότερα τις ‘’πληρωμένες’’ με ρεπό υπερωρίες και να δυσκολέψει ακόμα πιο πολύ τα συνδικαλιστικά μέσα πάλης των εργαζομένων (χτύπημα στην απεργία).
Γνωρίζουμε επίσης ότι είναι πάγια τακτική να προωθείται η υποβάθμιση (απολύσεις, κατασυκοφάντηση εργαζομένων, ασυντήρητες εγκαταστάσεις) κι η απαξίωση οποιασδήποτε δημόσιου χαρακτήρα παροχής προκειμένου να στρώνεται το έδαφος στον ιδιωτικό τομέα ή να δρομολογούνται ιδιωτικοποιήσεις ευκολότερα.
Εμείς από τη μεριά μας θα δώσουμε και αυτή τη μάχη όπως κάναμε και πέρυσι τόσο τασσόμενοι στο ΔΣ του Δήμου αναφανδόν ενάντια στις έμμεσες απολύσεις όσο και στηρίζοντας τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, στοιχείο που άλλωστε αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη της περσινής νίκης!
Τονίζουμε ότι πραγματική αναβάθμιση είναι ο εκσυγχρονισμός των υποδομών και όχι τα ‘’προσωρινά’’ κοντέινερ, αναβάθμιση είναι η αύξηση των τμημάτων με λιγότερα νήπια στο καθένα, ζητούμενο είναι η μονιμοποίηση των εργαζομένων και η κατοχύρωση του δικαιώματος για αξιοπρεπή εργασία για όλες κι όλους!
Κανένας και καμία δεν περισσεύει. Οι εργαζόμενες/οι δεν είναι αριθμοί!
Απαιτούμε να ανανεωθεί το σύνολο των συμβάσεων και των 47 εργαζομένων!
Μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπής δουλειά με δικαιώματα για όλες κι όλους!
Ξεκινώντας την τοποθέτηση θα ήθελα να σας περιγράψω τι συνέβαινε στην πλατεία στον 3ήμερο αποκλεισμό της από την αστυνομία καθώς πέρασα από εκεί πολλές φορές. Ξέρετε τι έλεγε η αστυνομία στους ανθρώπους που βρίσκονταν στην πλατεια; Ότι λέει το SMS με τον κωδικό 6 είναι μόνο για να τρέχεις όχι για να κάθεσαι. Και όποιος πήγαινε να σταθεί ή έστω να ξεκουραστεί ή τέλος πάντως να χρησιμοποιήσει τη πλατεία για τους λόγους που πραγματικά υπάρχει τον σήκωναν, τον απειλούσαν με πρόστιμο και τον έδιωχναν. Είναι δυνατόν; Ζει ο άλλος όλη του τη ζωή εδώ πέρα και δεν μπορεί να κάτσει στο παγκάκι της πλατείας του; Και πες πάει στο καλό..Αυτοί οι αστυνομικοί ήλεγχαν τον παραλογο κωδικό με τα SMS. Και λέω παράλογο γιατί μπορείς να πιεις καφέ σου στο μαγαζί αλλά δύο μέτρα δίπλα στη πλατεία δεν μπορείς να πιεις καφέ. Οι ΟΠΚΕ με τα αλεξίσφαιρα και τα αυτόματα γύρω γύρω από τη πλατεία τι ακριβώς έκαναν; Λοιπον, αυτή ήταν η κατάσταση 3 μέρες στην πλατεία μας.
Και μη μου πεις κανείς ότι αυτό έχει να κάνει με τον Covid. Όλοι ξέρουμε τι γίνεται σε όλη την Ελλάδα και σε πλατείες και σε μαγαζιά. Και ξέρετε και που αλλού υπάρχει αυτή η κατάσταση; Γίνεται στα ΜΜΜ, γίνεται έξω από τα εμβολιαστικά κέντρα, γίνεται σε χώρους εργασίας που καταγγέλλουν τόσα σωματεία και εργαζόμενοι κλπ. Αλλά για αυτούς τους χώρους, η κυβέρνηση δεν βγάζει άχνα και για να προσλάβει κανενα γιατρό ούτε λόγος. Αλλά και εσείς σαν διοίκηση έχετε κρατήσει παρόμοια στάση αν σκεφτεί κανείς ότι για τα δημοτικά ιατρεία δεν έχετε κάνει τίποτα.
Οπότε πάμε να δούμε τώρα γιατί πραγματικά ήρθε η αστυνομία και απέκλεισε την πλατεία σε συνέχεια και της περσινής (όχι και τόσο επιτυχημένης) εμφάνισης. Γιατί με αυτόν τον τρόπο θέλετε να κρύψετε κάτω από το χαλάκι τα πραγματικά προβλήματα της περιοχής και για αυτό φορτώνετε στους “κακούς” νέους την αδυναμία σας να τα διαχειριστείτε και να βρείτε λύσεις. Να σας πω ποιοι είναι αυτοί οι κακοί νέοι; Αυτοί που έχουν ζήσει μόνο μέσα στην οικονομική κρίση και τα μνημόνια που εσείς ψηφίσατε, που θα αναγκαστούν να δουλεύουν απλήρωτα 10ωρα με το νέο αντεργατικό ν/σ του Χατζηδάκη, που τους θέλετε να δουλεύουν στην βαριά βιομηχανία του τουρισμού και μετά να κλείνονται στα παιδικά τους δωμάτια. Τους οποίους ο μόνος τρόπος με τον οποίος τους αντιμετωπίζετε είναι ο κοινωνικός έλεγχος και η αστυνομία. Αστυνομία στα πανεπιστήμια, αστυνομία στις πορείες, αστυνομία στις πλατείες. Αστυνομία είναι η λύση για τα πάντα με στόχο την πειθάρχηση.
Κατά την άποψή μας, στην σημερινή συνεδρίαση του ΔΣ το πραγματικό ζήτημα που πρέπει να συζητήσουμε είναι: πάνω πλατεία και η χρήση της.
Η ιστορία με την πλατεία δεν είναι καινούργια. Στη δεκαετία του 1990 και 2000, η περιοχή είχε γίνει αυτό που λέμε μοδάτη με ακριβά κέντρα διασκέδασης ακριβά αμάξια, ημι-διασημότητες, πόλεμοι της νύχτας που όμως δεν προκαλούσαν έφοδο της αστυνομίας, θυμάμαι επίσης και το DaVinci λίγο πιο κάτω που είχε κάνει όλο το πεζοδρόμιο parking του.
Όλα αυτά άλλαξαν με την κρίση. Πολλα μαγαζιά έκλεισαν, τα μουσικά γούστα άλλαξαν κι ο κόσμος λόγω και της έλλειψης χρημάτων και λόγω ευρύτερων πολιτισμικών αλλαγών άλλαξε πρότυπα διασκέδασης, τα οποία περιλαμβάνουν την χρήση δημόσιων χώρων των πλατειών κτλπ. Δεν είναι κάτι που γίνεται μόνο στη δική μας πλατεία αλλά είναι μια τάση που αποτυπώνεται σε όλες τις πλατείες της χώρας.
Σαν οργανωμένη κοινωνία λοιπόν που είμαστε, πρέπει να δούμε πως αυτή την αλλαγή πρώτον θα την συνειδητοποιήσουμε ως τέτοια και θα την αποδεχτούμε και δεύτερον πως θα διαμορφώσουμε τον δημόσιο χώρο και την κοινωνική ζωή ώστε να την εγκολπώνει και να αναδείξει τα θετικά της στοιχεία διασφαλίζοντας παράλληλα τη συμπεριληπτικότητα. Δηλαδή: υπάρχει τρόπος η πλατεία να χωράει και την νεαρή που θέλει να πιει τη μπύρα της, και τον μπαμπά που θέλει να πάει το παιδί του στην παιδική χαρά και τον γείτονα που μένει δύο δρόμους πιο πάνω και έχει πραγματικό πρόβλημα με τη φασαρία; Εμείς λέμε ναι. Είναι εύκολο; Όχι. Θα γίνει με μια μαγική κίνηση; Όχι. Θα γίνει με το να αποκλείει η αστυνομία την πρόσβαση στην πλατεία; Σίγουρα όχι. Όμως πρέπει να προσπαθήσουμε. Δεν γίνεται αλλιώς και αντ’ αυτού βλέπουμε μια ατελέσφορη προσπάθεια να μπούμε σε κάποια χρονομηχανή και να αποκλειστεί τελείως η νεολαία από το δημόσιο χώρο και γι αυτό γίνονται και τέτοιες τραγελαφικές προτάσεις όπως αυτή του κ.Μουστόγιαννη, για περιμετρική περίφραξη.
Και αυτό δεν αφορά μόνο τη πλατεία άλλα όλους τους δημόσιους χώρους της πόλης και έχει συμβάλει και η πανδημία σε αυτό. Το έχουμε πει πολλές φορές: αν οι δημόσιοι χώροι μας γεμίζουν σημαίνει ότι χρειαζόμαστε περισσότερους. Εγώ πολλές φορές πηγαίνω στην πλατεία. Έστω ότι δεν θέλω να πάει στη πλατεία. Σκέφτομαι: Να πάω στο εργοτάξιο του Σπυρούδη, στις κλειστές σχολικές αυλές, στο σκοτεινό πάρκο Νεαπόλεως, στον κλειστό προαύλιο χώρο του Ιόλα, στα μπασκετάκια και στην πίστα σκέιτ που δεν έχουμε; Η ανάγκη των κατοίκων και ιδιαίτερα εμάς των νέων να βρίσκονται και να κοινωνικοποιούνται στους δημόσιους χώρους είναι εμφανής και εγώ θα έλεγα και λογική μετά από 6 μήνες καραντίνας. Και την στιγμή που κάτοικοι μας ζήτησαν τον Ιόλα για 3 ώρες το αρνηθήκατε και έχετε ευθύνη για αυτό όπως και για την συνολική σας στάση σε σχέση με τους δημόσιους χώρους που προωθείτε συνεχώς την εμπορευματοποίησή τους.
Είπα προηγουμένως ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε την πλατεία συμπεριληπτική κι αυτό γι εμάς προυποθέτει δράσεις τόσο των θεσμών όσο και της ίδιας της κοινωνίας.
Ακούμε συνέχεια γι αυτή την ανάπλαση. Η πλατεία αν και είναι παλιά, είναι και πολύ όμορφη και χρειάζεται επισκευές, όχι ανάπλαση. Να και σε κάτι που συμφωνούμε με τη δημοτική αρχή. Είχε κάνει πέρσυ κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις ο δήμαρχος για δεύτερη παιδική χαρά και να φύγει το συντριβάνι και γενικότερα πρόταση συντήρησης και επισκευών. Εμείς συμφωνήσαμε. Αυτό που θέλουμε είναι να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της πλατείας. Να παραμείνουν δηλαδή οι κερδίκες, να παραμείνει η υψηλή βλάστηση – οπότε δεν συμφωνούμε με το parking που θα την καταστρεψει – και να μην μπουν σε καμία περίπτωση τραπεζοκαθίσματα. Γι αυτό διαφωνούμε και με την αναπλαση Σταθόπουλου καθώς μετατρέπει την πλατεία από τόπο στάσης και συνάντησης ανθρώπων σε τόπο διέλευσης.
Όμως ούτε αυτό αρκεί για να γίνει συμπεριληπτική. Κατά τη γνώμη μας χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τον χώρο ως κοινωνικό. Τι εννοώ με αυτό; Εγώ θυμάμαι όταν ήμουν στο σχολείο, διοργάνωναν τα σχολικά συγκροτήματα μικρές συναυλίες το απόγευμα, γίνονται μπαζάρ και ανταλλακτικά παζάρια, θεατρικά δρώμενα, συζητήσεις κλπ. Αυτά μην τα υποτιμάτε, γιατί τελικά αυτά δίνουν έναν χαρακτήρα στην πλατεία και δυστυχώς έχουν ατονίσει τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να γίνονται πράγματα έτσι ώστε να μην υπάρχει αυτή η μονοκαλλιέργεια της κατανάλωσης. Μία τέτοια διεργασία απαιτεί κόπο και χρόνο και αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να τον διαθέσουμε τότε τζάμπα κάνουμε και την σημερινή συζήτηση. Όμως μέσα από μία τέτοια διεργασία εμείς είμαστε πεισμένοι ότι θα λυθούν στα αλήθεια προβλήματα που δημιουργούν οι συμπεριφορές που δεν λαμβάνουν υπόψη τον διπλανό ή την διπλανή. Σπάζοντας τον ατομισμό και τον ανταγωνισμό που καλλιεργεί το σύστημα που ζούμε.
Εμείς αυτόν τον δύσκολο δρόμο επιλέγουμε μακριά από τις εύκολες δήθεν λύσεις της καταστολής και της αστυνομοκρατίας. Κι αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και αυτό το Σάββατο συμμετέχοντας και οργανώνοντας δράσεις στη πλατεία όλο το απόγευμα με σκοπό να της δώσουμε τον χαρακτήρα και το στίγμα που χρειάζεται να έχει μία πλατεία γειτονιάς.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 12.5.2021 έρχεται ως θέμα η εξουσιοδότηση που ζητά η δημοτική αρχή από το όργανο να προβεί στη συνέχεια στην μίσθωση έκτασης περίπου 3200τμ σε περιοχή εκτός του Δήμου Αγίας Παρασκευής προκειμένου να εξασφαλισθεί το αναγκαίο οικόπεδο για την μετεγκατάσταση του αμαξοστασίου του δήμου.
Δεν παραβλέπουμε τις δυσκολίες και τα πιθανά αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί από την απραξία δεκαετιών των διάφορων δημαρχιακών διοικήσεων που έχουν αφήσει τον δήμο έρμαιο, χωρίς τις αναγκαίες υποδομές για να μπορεί να εξυπηρετεί με περιβαλλοντικά αποδεκτό τρόπο την διαχείριση των απορριμμάτων στη πόλη.
Θεωρούμε ωστόσο ότι και η παρούσα απόπειρα αποτελεί συνέχεια στον ίδιο στρεβλό τρόπο αντιμετώπισης των θεμάτων δεδομένου ότι κάτι που μπορεί να φαντάζει ως λύση για το πρόβλημα στην πόλη μας, μεταθέτει εν τέλει το πρόβλημα στους κατοίκους ενός όμορου δήμου της περιφερειακής ενότητας Γλυκών Νερών του Δήμου Παιανίας. Και ως τέτοια επιλογή είναι θνησιγενής, είναι αμφίβολη το εάν θα καταφέρει να λειτουργήσει ή αργά ή γρήγορα θα μας επαναφέρει στα ίδια αδιέξοδα.
Όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα το εν λόγω οικόπεδο απέχει περίπου 50 μέτρα από τις πρώτες κατοικίες προς τα νότια και 70 μέτρα προς τα δυτικά – βορειοδυτικά. Επίσης είναι σε επαφή με την ζώνη προστασίας του Υμηττού.
Είναι δεδομένο ότι η δραστηριότητα για την οποία προορίζεται το εν λόγω αμαξοστάσιο δηλαδή στην ουσία η στάθμευση απορριμματοφόρων, θα προκαλέσει περιβαλλοντική υποβάθμιση στην ευρύτερη περιοχή. Είναι σε όλους γνωστό ότι η στάθμευση των απορριμματοφόρων πολλές φορές γίνεται με τα απορριμματοφόρα γεμάτα για πάρα πολλές ώρες όταν αυτά δεν προλαβαίνουν να οδηγηθούν στην χωματερή της φυλής, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου αμαξοστάσια μετατρέπονται σε άτυπους χώρους μεταφόρτωσης και προσωρινής απόθεσης απορριμμάτων χωρίς καμία πρόνοια για πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έχουν όλες αυτές οι δραστηριότητες.
Σύμφωνα με την Υ.Α. 1958/2012 (ΦΕΚ 21/Β` 13.1.2012) και τον Ν. 4014/2011 (ΦΕΚ 209/Α` 21.9.2011) για τη διαμόρφωση του χώρου ως αμαξοστάσιο επειδή είναι επιφάνειας κάτω των 10 στρεμμάτων δεν προβλέπεται καμία διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Κατά συνέπεια το εγχείρημα δεν προβλέπεται να τεθεί στη κρίση των κατοίκων της περιοχής και του δημοτικού συμβουλίου της Παιανίας και έτσι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι δεν θα έχουν τη δυνατότητα επιβάλλουν ουσιαστικό έλεγχο και κατά τη κατασκευή και κυρίως κατά τη μετέπειτα λειτουργία της δραστηριότητας αυτής.
Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ανοίκειο να τεθεί στη συζήτηση το επιχείρημα ότι η οικιστική ζώνη δυτικά της Λεωφόρου Λαυρίου αποτελεί διαφιλονικούμενο τμήμα από τον Δήμο Αγίας Παρασκευής και ως εκ τούτου αίρεται το επιχείρημα ότι πάμε τα σκουπίδια μας σε άλλο Δήμο. Αντίστοιχα η ανάδειξη του επιχειρήματος ότι μέρος της περιοχής αποτελεί ζώνη εκτός σχεδίου πόλεως είναι ένα επιχείρημα που παραβλέπει το γεγονός ότι στη περιοχή ζουν εκατοντάδες πολίτες που διεκδικούν να ενταχθούν σε σχέδιο εδώ και δεκαετίες.
Ένα επιπλέον πρόβλημα που καθιστά προβληματική την λύση αυτή είναι ότι το εν λόγω οικόπεδο είναι επικλινές με σημαντική κλίση σε όλο το «βάθος» του, γεγονός που επιβάλλει την διενέργεια σοβαρών χωματουργικών έργων διαμόρφωσης του χώρου σε επίπεδα, με τοιχία αντιστήριξης, ασφαλτόστρωση σε όλη την έκταση, κλπ. έργα που επιβαρύνουν τον όποιο ενοικιαστή, και για τα οποία υπάρχει η επιφύλαξη ότι δεν τα εγκρίνει ο οικονομικός επίτροπος, δεδομένου ότι τα έργα θα είναι μόνιμα ενώ το οικόπεδο προσωρινό (καθότι ενοικιαζόμενο). Επίσης υπάρχει ενδεχόμενο ζήτημα με το ότι η είσοδος ή ή έξοδος των απορριμματοφόρων θα πρέπει να γίνεται από ένα δρόμο στην πίσω πλευρά και όχι απευθείας στη Λ. Λαυρίου ενώ για την επιστροφή προς την πόλη μας θα πρέπει να οδεύουν μέχρι τον κυκλικό κόμβο των Γλυκών Νερών.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι για την καταλληλότητα του οικοπέδου συνολικά, η Υπηρεσία καθαριότητας δηλώνει αδυναμία να εκφέρει τεκμηριωμένη άποψη, και ζητά το θέμα να ανατεθεί σε εξωτερικό μελετητή. Και εδώ υπάρχει αδιέξοδο, γιατί εκ του νόμου δεν δικαιούται ο δήμος να κάνει μελέτες για οικόπεδα που ούτε του ανήκουν ούτε έχει τη νομή τους. Η Τεχνική Υπηρεσία δηλώνει ότι μπορεί να συντάξει ένα τοπογραφικό με τη χωροθέτηση κάποιων κτιρίων και την επισήμανση των υψομετρικών κλπ, ωστόσο αυτό δεν είναι αρκετό, αφού απαιτείται η μελέτη για την απορροή ομβρίων, τη διαμόρφωση σε δυο επίπεδα, τις μεταλλικές κατασκευές που θα στεγάσουν τα συνεργεία κλπ.
Έχοντας όλα αυτά κατά νου και μη έχοντας κατατεθειμένο κανένα σχέδιο για το πώς ο Δήμος σκοπεύει να διαχειριστεί τη περιβαλλοντική αλλά και την λειτουργική διάσταση του συγκεκριμένου έργου το Φυσάει Κόντρα δεν μπορεί να δώσει καμία λευκή επιταγή στον δήμαρχο Ζορμπά προκειμένου να προβεί στην μίσθωση του συγκεκριμένου οικοπέδου. Θα τοποθετηθούμε θετικά μόνο εφόσον προηγηθεί σοβαρός περιβαλλοντικός σχεδιασμός και αυτός τεθεί στη κρίση των άμεσα ενδιαφερόμενων και λάβει την έγκριση του δημοτικού συμβουλίου του όμορου Δήμου.
Πριν από λίγες μέρες ενημερωθήκαμε από την δημοτική αρχή Ζορμπά αλλά και από ρεπορτάζ των τοπικών ΜΜΕ ότι στο ερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο στις 12/5 έχει προσκληθεί να συμμετάσχει ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοίδης καθώς και άλλοι τομεάρχες της Νέας Δημοκρατίας για να μας «βοηθήσουν» να βρούμε λύσεις για την πλατεία του Αη Γιάννη. Ο Δήμαρχος, ο οποίος κάλεσε τα ΜΑΤ πέρυσι στην πλατεία της πόλης μας να ρίξουν δακρυγόνα στην νεολαία και την στοχοποίησε σε όλα τα κανάλια της ελληνικής τηλεόρασης, φέτος πάλι με δική του προτροπή κάλεσε τον υπουργό να μην φέρει τα ΜΑΤ, αλλά κάτι λιγότερο κατασταλτικό, κλείνοντας το μάτι στο να δημιουργηθεί ένας πολυήμερος αστυνομικός αποκλεισμός της πλατείας της Αγ.Ιωάννου με ΟΔΟΣ, ταυτοποίηση στοιχείων σε δημότες, ελέγχους σε κάθε γωνία και ΟΠΚΕ (ειδικές δυνάμεις) δίπλα από την παιδική χαρά και τα μαγαζιά που μόλις άνοιξαν μετά το lockdown. Μόνο κίνηση υποκρισίας μπορεί να χαρακτηριστεί η κίνηση αυτή του δημάρχου, από την μία έχει προβεί ήδη στην λύση της αστυνομοκρατίας αλλά από την άλλη μας καλεί στο Δημοτικό Συμβούλιο την Τετάρτη να βρούμε από κοινού λύσεις με την αστυνομία και τον υπουργό “ξυλοδαρμού του πολίτη” για την πλατεία!
Ο Δήμαρχος θα μπορούσε να καλέσει σε συμμετοχή στο Δημοτικό Συμβούλιο το Σύλλογο Εργαζομένων του Δήμου (ΣΕΔΑΠ), την Ένωση Γονέων, σωματεία εκπαιδευτικών, Συλλόγους και Συλλογικότητες κατοίκων, 15μελή σχολείων, τον εμπορικό σύλλογο (ΕΝΕΒΑΠ) αλλά και μαζικούς φορείς της πόλης γενικά σε μια κατεύθυνση διαλόγου για τα ζητήματα που τίθενται ως προς την πλατεία. Αντί αυτού, επιλέγει το δρόμο που σταθερά ακολουθεί και κεντρικά η κυβέρνηση της ΝΔ, δηλαδή της επικοινωνιακής πολιτικής ως επιστέγασμα του αυταρχισμού και της καταστολής στην πλατεία. Ως Φυσάει Κόντρα θεωρούμε απαράδεκτη και προκλητική την κίνηση του Δημάρχου Ζορμπά ο οποίος επανειλημμένα από πέρυσι προσπαθεί να επιλύσει ζητήματα διαχείρισης του δημόσιου χώρου με όρους προπαγάνδας, έντασης, καταστολής και επικοινωνίας αντί να δουλέψει για τις ανάγκες των δημοτών και της νεολαίας, συζητώντας σε πρώτο επίπεδο μαζί τους. Η νεολαία μας δεν είναι “εχθρός”. Τα ζητήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι κοινωνικά και με κοινωνικούς και συμπεριληπτικές τρόπους αντιμετωπίζονται όχι με την εμμονική προσήλωση στην αστυνομική καταστολή.
Στο πλαίσιο αυτό καταγγέλλουμε την πρόσκληση του κ.Ζορμπά προς το Χρυσοχοΐδη, τον Υπουργό που επανασύστησε τη δολοφονική ομάδα ΔΡΑΣΗ, τον Υπουργό των βασανιστηρίων στη ΓΑΔΑ (όπως του Α.Παπαζαχαρουδάκη), της απαγόρευσης της πορείας του Πολυτεχνείου και του ασύλληπτου νεοναζί Χρήστου Παππά. Τον Υπουργό της πανεπιστημιακής αστυνομίας, των pushback στο Αιγαίο, της ακραίας καταστολής και των αδικαιολόγητων συλλήψεων σε διαμαρτυρίες, πάρκα, πανεπιστήμια. Τον Υπουργό των βίαιων γεγονότων σε γειτονιές όπως η Ν.Σμύρνη, των συνεχών ψεμάτων και της κάλυψης σε κάθε λογής περιστατικά αυθαιρεσίας (όπως Ινδαρές, Μάγγος), των στημένων κατηγορητηρίων και της παραβίασης του τεκμηρίου της αθωότητος.
Τι ακριβώς να πούμε με αυτόν που απεργάζεται συνεχώς την περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών φλερτάροντας με την αντιδημοκρατική εκτροπή; Ο Υπουργός Χρυσοχοίδης δεν έχει καμία δουλειά στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αγίας Παρασκευής και δεν πρόκειται να συνδιαλλαγούμε μαζί του! Δεν θα ανταλλάξουμε συνταγές μαγειρικής με κανίβαλους.
Απαιτούμε να ανακληθεί άμεσα η συγκεκριμένη πρόσκληση της δημοτικής αρχής!
Ένα χρόνο μετά, λες και πρόκειται για κάποιου είδους περίεργη επετειακή γιορτή, η αστυνομία από χθες νωρίς το απόγευμα έχει ξανά αποκλείσει την πλατεία Αγ.Ιωάννη και δεν επιτρέπει σε κανέναν να κάτσει πέρα από την παιδική χαρά. Συγκεκριμένα προφασίζονται τα μέτρα για την πανδημία και τα SMS και με απειλές προστίμου απομακρύνουν όποιον επιθυμεί να κάτσει σε κάποιο παγκάκι ή πεζούλι της πλατείας. Παράλληλα κόβουν πρόστιμα και απειλούν όσους στέκονται περιμετρικά της πλατείας. Αντίστοιχα, στο απέναντι πεζοδρόμιο κόσμος κάθεται στα μαγαζιά της -πλέον- ανοιχτής εστίασης, ενώ 2 μέτρα δίπλα, στην πλατεία δεν μπορείς να πιεις τον καφέ σου. Παρόμοια περιστατικά έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα και σε άλλες πλατείες όπως στην Κυψέλη, στην Νέα Σμύρνη, στο Παγκράτι, στο Περιστέρι όπως και στην Θεσσαλονίκη.
Η προσπάθεια σύνδεσης της ενέργειας αυτής με την αντιμετώπιση της πανδημίας δεν ευσταθεί λογικά με κανένα τρόπο. Οι τουρίστες έρχονται, τα σχολεία ανοίγουν 6 μήνες μετά ακριβώς όπως έκλεισαν, πάρα πολλοί χώροι εργασίας λειτουργούν χωρίς μέτρα – εκεί η προσπάθεια αντιμετώπισης της πανδημία έχει τελειώσει από πέρσι – αλλά εμείς πρέπει να στέλνουμε SMS για να αλλάξουμε τετράγωνο. Εδώ και καιρό είμαστε αντιμέτωποι/ες με μια συνεχή προσπάθεια εργαλειοποίησης της πανδημίας για να επιβληθεί μια νέα κανονικότητα. Όπως είπε και ο Υπουργός Γεραπετρίτης τα SMS έχουν χαρακτήρα “παιδαγωγικό”. 10ωρη δουλειά, με βάση και το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, μετά σπίτι και έλεγχος έλεγχος έλεγχος. Αυτή είναι η αλήθεια της διαχείρισης της πανδημίας στην Ελλάδα και αυτό που βλέπουμε στη πάνω πλατεία της γειτονιάς μας δεν είναι παρά μια όψη της. Καμία φροντίδα για την δημόσια υγεία και ενίσχυση του ΕΣΥ. Καμία μέριμνα για την προστασία των δημοκρατικών ελευθεριών μας. Καμία προστασία και μέτρα στους χώρους εργασίας μας. Περιορισμός στον ελεύθερο χρόνο και χώρο, στον πολιτισμό και όλα τα άλλα να γυρίζουν γύρω από την μεγιστοποίηση του κέρδους και της εκμετάλλευσης. Είναι φανερό ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η αστυνομική αντιμετώπισης της νεολαίας που έχει ανάγκη για κοινωνική συναναστροφή, μετά από 6 μήνες καραντίνας. Μάλλον οραματίζονται μία νεολαία πειθαρχημένη που δεν θα αντιδρά και για το μόνο που “χρησιμεύει” είναι να εργάζεται σεζόν σε άθλιες συνθήκες για να στηρίξει τον τουρισμό και μετά να κλείνεται στο παιδικό της δωμάτιο!
Και ποιος εν τέλει ασχολείται με τα πραγματικά προβλήματα της πλατείας και της πόλης μας; Κανένας. Όλα κάτω από το χαλί για ένα επικοινωνιακό show κοινωνικής πειθάρχησης. Οι αποκλεισμοί ποτέ δεν δώσανε λύσεις σε τίποτα. Από την πλευρά μας το έχουμε πει πολλές φορές: αν οι δημόσιοι χώροι μας γεμίζουν σημαίνει ότι χρειαζόμαστε περισσότερους. Και για αυτό πέρυσι δώσαμε τον αγώνα μαζί με τους κατοίκους και πετύχαμε να φύγουν τα ΜΑΤ από την πλατεία. Σε ένα πολεοδομικό συγκρότημα γεμάτο τσιμέντο, όπως η Αττική, οι σχολικές αυλές, οι παιδικές χαρές, οι αθλητικοί χώροι, οι πλατείες, τα πάρκα μας είναι οι πολύτιμοι και λιγοστοί ανοιχτοί χώροι συνεύρεσης μας. Δεν πρέπει να κλείνουν από security όπως έκανε η δημοτική αρχή πρόσφατα με τις παιδικές χαρές και τις σχολικές αυλές, να μένουν κλειστά όπως το κτήμα Ιόλα ή να γίνονται parking βαρέων οχημάτων και επί μακρόν εργοτάξια όπως στο Σπυρούδη. Αυτή η πολιτική λογική βαραίνει με ευθύνες τόσο την δημοτική αρχή όσο και ορισμένες παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου (Οικονόμου, Μυλωνάκης και Μουστόγιαννης) οι οποίες έχουν “αλλεργία” σε οποιαδήποτε προσπάθεια χρήσης των δημοσίων χώρων.
Όταν μιλάμε για δημόσιους χώρους, μιλάμε για χώρους που είναι ανοιχτοί για όλους και όλες μας με κοινωνική φροντίδα και συμπερίληψη. Και για να είμαστε ειλικρινείς υπάρχουν κάποια πράγματα που οι θεσμοί μπορούν να κάνουν και πρέπει να τα ζητάμε. Έχουμε ζητήσει δημόσιες τουαλέτες, επαρκή φροντίδα και φωτισμό για την πάνω πλατεία πολλές φορές. Αλλά δεν αρκεί αυτό. Το ίδιο το κοινωνικό σώμα από τα κάτω είναι αυτό που μπορεί να λύσει στα αλήθεια όποια προβλήματα δημιουργούν οι συμπεριφορές που δεν λαμβάνουν υπόψη τον διπλανό ή την διπλανή. Σπάζοντας τον ατομισμό και τον ανταγωνισμό που καλλιεργεί το σύστημα που ζούμε και επαναπροσδιορίζοντας τον δημόσιο χώρο ως κοινωνικό και όχι ως καταναλωτικό. Ως χώρο δηλαδή που έχει συλλογική λειτουργία, ενώνει τις τελίτσες και φροντίζει να αναζητήσει τις λύσεις εκείνες που χωράνε και την νεαρή που θέλει να πιει τη μπύρα της, και τον μπαμπά που θέλει να πάει το παιδί του στην παιδική χαρά και τον γείτονα που μένει δύο δρόμους πιο πάνω. Είναι μια διαδρομή που απαιτεί σκέψη και κόπο αλλά είναι η μόνη που μας βοηθά να προχωράμε μαζί και θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ένταση να την αναζητάμε μέσα από τις δημόσιες παρεμβάσεις μας μέσα κι έξω από το δημοτικό συμβούλιο.
Ως «Φυσάει Κόντρα στην Αγία Παρασκευή» θέλουμε δημόσιους χώρους ανοιχτούς και όχι κλειδωμένους. Θέλουμε πάρκα και γήπεδα ικανά να μας χωρέσουν όλους, για να μπορεί η ίδια η ζωή μας να περιβάλλεται από χαρά και δημιουργικότητα, απέναντι σε κάθε λογική εμπορευματικής διαχείρισης των δημόσιων χώρων.
Θέλουμε την πλατεία της γειτονιάς μας πίσω για όλους και όλες. Απαιτούμε να σταματήσει τώρα ο αστυνομικός αποκλεισμός.
