Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης τα δημοτικά σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικοί σταθμοί θα ανοίξουν την Δευτέρα 11/1. Παράλληλα όμως, σύμφωνα με τις ίδιες εξαγγελίες της κυβέρνησης, δεν υπάρχει ολοκληρωμένος σχεδιασμός για το πώς θα διασφαλιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων.
Οι δικαιολογίες τελείωσαν!
Η κυβέρνηση είχε στη διάθεσή της πολύ χρόνο για να σχεδιάσει και να προετοιμάσει τις σχολικές μονάδες, να δημιουργήσει 15μελή τμήματα, να προσλάβει εκπαιδευτικούς, να συνεννοηθεί με τον ΕΟΔΥ για ένα σχέδιο ιχνηλάτησης καθηγητών-μαθητών και άλλα πολλά. Αντ’ αυτού περιορίστηκε στο να ανακοινώσει αιφνιδιαστικά το άνοιγμα των δημοτικών, νηπιαγωγείων και παιδικών σταθμών, προτρέποντας να ανοίγουν τα παράθυρα για 10 λεπτά. Τουλάχιστον μετά από πιέσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας το Υπουργείο έδωσε τη δυνατότητα για δωρεάν τεστ σε όποιον εκπαιδευτικό το επιθυμεί. Όμως τα τεστ είναι rapid και όχι μοριακά (PCR), με ότι αυτό συνεπάγεται για την αξιοπιστία τους..
Την στιγμή που οι ειδικοί εκφράζουν ανησυχία με αυτή τη κίνηση λόγω του ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το επιδημιολογικό φορτίο τη δεδομένη χρονική στιγμή, ένας πιο μελετημένος και προσεγμένος σχεδιασμός για το άνοιγμα των σχολικών αιθουσών είναι πιο επιβεβλημένος από ποτέ! Αυτό ειδικά το δεδομένο, μας κάνει να βγάζουμε το συμπέρασμα πως από την άποψη της αντιμετώπισης της επιδημίας και των κινδύνων διασποράς του ιού το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων είναι αρκετά πρόωρο και βιαστικό και περισσότερο μοιάζει να σχετίζεται με τις πιέσεις που δέχτηκε η κυβέρνηση από ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων παρά το ενδιαφέρον της για την σχολική κοινότητα και την εκπαιδευτική διαδικασία.
Και αφού λοιπόν από το κεντρικό κράτος η μόνη οδηγία που έρχεται είναι «να ανοίγουν τα παράθυρα για 10 λεπτά και να φεύγουν τα παιδιά ανά ομάδες!» τότε γιατί ο Δήμος δεν παίρνει καμία πρωτοβουλία για το ασφαλέστερο άνοιγμα των σχολικών μονάδων? Βρισκόμαστε κάποιες ώρες πριν και η διοίκηση του δήμου δεν έχει βγάλει ούτε μία ανακοίνωση για αυτό, δεν έχει κάνει καμία ενέργεια για τις συμβάσεις του προσωπικού καθαριότητας που λήγουν σε κάποιους μήνες, δεν έχει επεξεργαστεί κανένα σχέδιο για την διαμόρφωση των αιθουσών και το ενδεχόμενο σπάσιμο τμημάτων με μεγάλο αριθμό μαθητών αξιοποιώντας σχολικά κτίρια τάξεων που δεν θα ανοίξουν, δεν έχει οργανώσει δωρεάν τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, έχοντας αρκεστεί απλά στα rapid test του υπουργείου που αφορούν μόνο εκπαιδευτικούς και ταυτόχρονα δεν έχει πραγματοποιήσει ούτε και ενθαρρύνει γονείς και κηδεμόνες που ανήκουν σε ευπαθής ομάδες για να κάνουν τεστ. Τέλος, ένα ακόμα θολό τοπίο για την πόλη μας αποτελούν οι προκάτ αίθουσες που τοποθετήθηκαν βιαστικά για να υποδεχτούν τα νήπια και τα προνήπια στην αρχή του ακαδημαϊκού έτους, οι οποίες ακόμα έχουν σοβαρές ελλείψεις, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων Παιδικών Σταθμών.
Για εμάς είναι αδιαμφησβήτητο ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η διοίκηση του δήμου δεν έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Με τις πολιτικές επιλογές τους όσον αφορά στο άνοιγμα των σχολείων αλλά και γενικότερα στην διαχείριση της πανδημίας, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία όλων μας και χρειάζεται να αντισταθούμε συλλογικά και να απαιτήσουμε την αντιμετώπιση της πανδημίας με τρόπο που να διασφαλίζει καλύτερους όρους σε υγεία, εργασία, ελευθερίες και κοινωνική ζωή. Ταυτόχρονα οφείλουμε να αντισταθούμε με κάθε τρόπο στο νέο ν/σ Κεραμέως που σκοπό έχει να ενισχύσει την ιδιωτική εκπαίδευση (εμπόδια στην εισαγωγή στα ΑΕΙ, εξίσωση πτυχίων κολλεγίων, όριο σπουδών ν+1/2ν, πανεπιστημιακή αστυνομία κλπ).
Η τοποθέτηση της Δημοτική μας Συμβούλου Μελίνας Αλεφαντή για την καταψήφιση τόσο της πρότασης της διοίκησης όσο και των προτάσεων της αντιπολίτευσης για τον προϋπολογισμό και το τεχνικό πρόγραμμα του δήμου μας για το 2021.
Ξεκινώντας την τοποθέτηση και σχολιάζοντας την συζήτηση και τη διαδικασία δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην εισήγηση του δημάρχου, ο οποίος αφιέρωσε σχεδόν όλο το χρόνο της τοποθέτησής του για να κατακρίνει την αντιπολίτευση και την απλή αναλογική η οποία από ότι φαίνεται τον ενοχλεί γιατί δεν μπορεί να περνάει αυτά που εισηγείται χωρίς συνεργασία, αλλά αγνοεί από ότι φαίνεται ότι η απλή αναλογική αποτελεί έναν πιο δημοκρατικό καθεστώς από το παλιότερο σύστημα. Θεωρώ πως τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο όσο και οι πολίτες θα ήθελαν να ακούσουν στην εισήγηση του δημάρχου μία πολιτική τοποθέτηση με ένα πλήρη σχεδιασμό και σκεπτικό για τα έργα και τον προϋπολογισμό που κατατίθενται.
Στην συνεδρίαση για τον προϋπολογισμό και τα τεχνικά έργα του 2021 κατατίθενται επίσης 2 εναλλακτικές προτάσεις από παρατάξεις της αντιπολίτευσης, οι οποίες όπως παρουσίασαν και οι ίδιες έχουν κρατήσει στο μεγαλύτερο βαθμό την εισήγηση της δημοτικής αρχής, αλλάζοντας κάποιους λίγους κωδικούς. Εμείς δεν θα μπούμε σε αυτή την ναρκοθετημένη συζήτηση για το ποια πρόταση είναι λίγο καλύτερη ή λίγο χειρότερη από την άλλη γιατί και οι 3 προτάσεις όπως είναι διαμορφωμένες επιβεβαιώνουν το γεγονός πως ακόμα και αν κατατεθεί μία άλλη πρόταση που θα διαχειρίζεται λίγο καλύτερα τον προϋπολογισμό και τα έργα του δήμου δεν παύει να συντηρεί το ίδιο ακριβώς πολιτικό πλαίσιο της λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθάρχησης.
Για το συνολικό πλαίσιο που διέπει την κατάρτιση των προϋπολογισμών των δήμων τα τελευταία χρόνια όπως καθορίστηκε από τη νομοθεσία της μνημονιακής δημοσιοοικονομικής διαχείρισης, έχουμε τα εξής δεδομένα:
υποχρεωτική κατάρτιση ισοσκελισμένων ή και πλεονασματικών προϋπολογισμών, σε συνδυασμό με
δραστική περικοπή της κεντρικής χρηματοδότησης της τοπικής αυτοδιοίκησης, που υπερβαίνει το 50% σε σχέση με την προμνημοναική περίοδο,
υποχρέωση της Τ.Α. να επιβάλλει ανταποδοτικά τέλη στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους δημότες, γεγονός που περιορίζει τα περιθώρια άσκησης κοινωνικής πολιτικής, και τέλος,
δραστικό – ασφυκτικό έλεγχο (επιτροπεία) που ασκείται από όργανα – εκπροσώπους της κεντρικής εκτελεστικής εξουσίας επί των αποφάσεων των δημοκρατικά εκλεγμένων οργάνων της Τ.Α. αλλά και σε σχέση με την πιστή εκτέλεση του προϋπολογισμού και τη δυνατότητα επιβολής «κυρώσεων» σε περίπτωση αποκλίσεων από αυτόν
Τα παραπάνω στοιχεία δεν έχουν απλά ως στόχο να εξορθολογήσουν τις οικονομικές λειτουργίες της Τ.Α, αλλά να επιβάλουν, και σε αυτό τον τομέα της δημόσιας διοίκησης, ως μόνιμο καθεστώς τις αρχές της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού. Ιδιαίτερα το καθεστώς των υποχρεωτικά ισοσκελισμένων προϋπολογισμών που εδραιώθηκε στα πλαίσια της μνημονιακής πολιτικής κρύβει μία ολόκληρη πολιτική κατεύθυνση και στόχευση. Είναι ένα βαθύ ταξικό εργαλείο άσκησης πολιτικής. Είναι ένα εργαλείο το οποίο στερεί από την τοπική αυτοδιοίκηση την δυνατότητα άσκησης στοιχειώδους φιλολαϊκής πολιτικής, καθώς περιορίζεται η οποιαδήποτε δυνατότητα του Δήμου να διεκδικήσει παραπάνω κρατική χρηματοδότηση.
Ακούγοντας ορισμένους Συμβούλους από την αντιπολίτευση να μαλώνουν τη δημοτική αρχή που δεν έκανε τίποτα για τις ανάγκες του δημότη, που εκφράζουν την ανησυχία για την εκτόξευση της ανεργίας και για τους εργαζόμενους/επαγγελματίες που έχουν συνέπειες από τα δυσβάσταχτα βάρη των μέτρων της πανδημίας (και καλά κάνουν) αλλά είναι οι ίδιοι που εξυπηρετούν αυτή την πολιτική, οι ίδιοι που δεν είπαν κουβέντα για αυτά τα ζητήματα σε όλες τις συναντήσεις τους με στελέχη τόσο αυτής όσο και της προηγούμενης κυβέρνησης, είναι οι ίδιοι που δεν έχουν διεκδικήσει ούτε στο ελάχιστο την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης των ΟΤΑ.
Παράλληλα βέβαια βλέπουμε και την ανικανότητα της Δημοτικής Αρχής να απαιτήσει και να διεκδικήσει αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και να σφυρίζει αδιάφορα. Αρκείται μόνο, κάποιες ελάχιστες φορές να γκρινιάζει για την «οικονομική ασφυξία και την υποστελέχωση των δήμων», γενικά κι αόριστα σα να μη φταίει κανείς, χωρίς ίχνος διάθεσης για διεκδίκηση.
Η μειωμένη κρατική χρηματοδότηση από τον καιρό των μνημονίων η οποία μένει ίδια κάθε χρόνο είναι μια πραγματικότητα που εξωθεί τους δήμους στο να κυνηγάνε το ένα πρόγραμμα μετά το άλλο, το ένα ΕΣΠΑ μετά το άλλο και ας μη συζητήσουμε για τις επαναλαμβανόμενες συναντήσεις με τον εκάστοτε περιφερειάρχη ή τον ένα βουλευτή ή τον άλλο λες και έτσι θα διασφαλίσει ένας δήμος τις πάγιες ανάγκες του. Και ειδικά όταν μιλάμε για ΕΣΠΑ, πέρα από το ότι σε βάζουν σε ένα δεσμευτικό πλαίσιο είναι και για πεπερασμένο χρονικό διάστημα σε αντίθεση με τις κοινωνικές ανάγκες που είναι διαρκείς.
Μεγάλο πρόβλημα που παραμένει σοβαρό είναι και η τεράστια υποστελέχωση και έλλειψη εργαζόμενων στο Δήμο. Πρόσκαιρες αλλά, λειψές κι αυτές, προσλήψεις με τις «ελαστικές» σχέσεις εργασίας, ανακύκλωση ανέργων, παραπέρα εντατικοποίηση σε καίριους τομείς, αποτυπώνουν μια κατάσταση που επιδεινώνεται όλο και περισσότερο. Κατάσταση, που συντηρείται και προωθείται ως άλλοθι με στόχο να προχωρήσουν παραπέρα οι ιδιωτικοποιήσεις με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις ή σε ωθούν σε ΣΔΙΤ πράγμα που για εμάς είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Σε αυτό το σημείο δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2021, που δείχνει προς τα πού θα κινηθεί συνολικά η κεντρική και τοπική διοίκηση. Περικοπές σε όλες τις κοινωνικές ανάγκες όπως στην παιδεία και την υγεία. Σε αυτό το πλαίσιο δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό το περιεχόμενο του προϋπολογισμού του δήμου για τις παραπάνω δαπάνες που δεν αυξάνονται στο μέτρο κοινωνικών αναγκών.
Συζητάμε σήμερα έναν προϋπολογισμό όπως αυτόν που κατέθεσε η δημοτική αρχή που οι μόνες μεγάλες αλλαγές σχετίζονται με έργα. Χωρίς να λέω ότι αυτό είναι απαραίτητα κακό, αλλά είναι όμως τελείως αντίστοιχο της συγκυρίας. Δηλαδή, δεν γίνεται να έχει περάσει ένας χρόνος που βιώνουμε μια πανδημία και που θα συνεχίσουμε να τη βιώνουμε και το 2021, και οι μόνη διαφοροποίηση να είναι στο τεχνικό πρόγραμμα. Δεν γίνεται η αποτύπωση της πανδημίας στον προϋπολογισμό να φαίνεται μόνο στις περικοπές σε διάφορα πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα και να μην αποτυπώνεται αντίστοιχα σε ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής.
Πιο συγκεκριμένα:
Ο Κρατικό προϋπολογισμός μειώνει τις δαπάνες για την υγεία κατά 572 εκατ. ευρώ. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η Ελλάδα είναι προτελευταία ανάμεσα στα κράτη-μέλη του στις κατά κεφαλή πρόσθετες δαπάνες του 2020 για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Τι σημαίνει αυτό για το δήμο μας και τον προϋπολογισμό της δημοτικής αρχής; Μηδενίζονται όλοι οι κωδικοί που αφορούν σε πόρους για τον covid λες και μαγικά με την αλλαγή της χρονιάς η πανδημία θα εξαφανιστεί!
Συγκεκριμένα μηδενίζονται οι κωδικοί 1219.02, 1219.03, 1219.04, 10.6142.48 και 10.6682.01.
Η δημοτική αρχή μέσα στην πανδημία του covid 19 θα έπρεπε και πρέπει να διεκδικήσει από την κυβέρνηση την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Για παράδειγμα θα έπρεπε με πρωτοβουλία του δήμου να οργανωθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η πιο πολύτιμη υπηρεσία στην αντιμετώπιση της πανδημίας και να προσληφθεί υγειονομικό προσωπικό που να καλύπτει τα λειτουργικά προβλήματα του κέντρου υγείας. Όπως γνωρίζετε, ο δήμος μπορεί να παίρνει πρωτοβουλίες και από μόνος του στο πως θα ασκεί πολιτική. Δεν χρειάζεται πάντα να είναι πιστός ακολουθητής των κυβερνητικών οδηγιών!
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι η Διοίκηση του δήμου δεν θέλει να αντιπαρατεθεί με αυτή την πολιτική. Ακόμη και στον τομέα της εργασίας ο δήμος εφαρμόζει πιστά το αποδιαρθρωμένο πλαίσιο εργασίας με ελαστική εργασία και συμβάσεις δύο ή τεσσάρων μηνών και επιχείρησε μάλιστα να απολύσει και εργαζόμενες στους παιδικούς σταθμούς εν μέσω πανδημίας.
Σε αυτό το σημείο να σχολιάσουμε κάποιους ακόμα κωδικούς του προϋπολογισμού:
-Κωδ.0311.01 Έσοδα από τέλη καθαριότητας και φωτισμού παραμένουν ίδια
Σε περιόδους υγειονομικής και κοινωνικής κρίσης ο δήμος αντί να μειώνει τα έξοδα των δημοτών τα διατηρεί ίδια και δεν έχει μπει καν στην διαδικασία να μειώσει τα τέλη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που παραμένουν κλειστές καθ’ό λη τη διάρκεια του lockdown.
-καμία αύξηση σε σχολικές επιτροπές
-πληθώρα κωδικών για έργα που δεν πρόκειται να υλοποιηθούν ή για έργα που είναι σε προγράμματα όπως Φιλόδημος ΙΙ που κανείς δεν εγγυάται ότι θα καταφέρει να τα πάρει ενώ ταυτόχρονα δεν υπάρχει καμία εκτίμηση από τη δημοτική αρχή σε ποιο ποσοστό υλοποιήθηκε ο προηγούμενος προϋπολογισμός και τα τεχνικά έργα.
Με βάση παραπάνω πολιτικό σκεπτικό προχωρούμε στην καταψήφιση του προϋπολογισμού. Κλείνοντας με την τοποθέτησή μας θέλουμε να δηλώσουμε ότι θα προσπαθήσουμε να συνεισφέρουμε στην οικοδόμηση εστιών αντίστασης, αγώνα αλλά και αλληλεγγύης στη γειτονιά, καλώντας τους εργαζόμενους του δήμου, τους κατοίκους και τους φορείς και τις συλλογικότητες να δώσουμε από κοινού τις μάχες που μας αναλογούν για τις ανάγκες μας γιατί μόνο έτσι μπορούμε να θέσουμε αναχώματα σε αυτή την πολιτική, τα τεχνικά προγράμματα και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.
Η δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το Δεκέμβρη του 2008, από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα συντέλεσε στην αφετηρία μιας εξέγερσης που για πάνω από ένα μήνα συγκλόνισε την χώρα μας. Ήταν η κραυγή αγωνίας των νεολαίων και των εργαζόμενων στο φόντο της κρίσης, που βροντοφώναξε το σύνθημα “στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες”. Εκατοντάδες χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα διαδήλωναν ενάντια στην κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό και αναμφίβολα αποτέλεσαν την μαγιά για τους μεγάλους λαϊκούς αγώνες των επόμενων χρόνων.
Σήμερα βιώνουμε ένα πολύ σφοδρό κύμα, μιας πανδημίας που έχει κοστίσει την ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους παγκόσμια, και χιλιάδων στην χωρά μας. Το σύστημα υγείας της χώρας μας, βαθιά διαλυμένο από τα χρόνια λιτότητας των μνημονίων, κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πανδημία με χιλιάδες ελλείψεις σε γιατρούς και υγειονομικό προσωπικό. Στην περίοδο αυτή η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει ενισχύσει ούτε στο ελάχιστο το ΕΣΥ, αδιαφορώντας πλήρως για την υγεία του λαού, δίνει ψίχουλα στους εργαζόμενους και πολλά εκατομμύρια σε εταιρίες «φίλους» και ΜΜΕ. Μάλιστα την ίδια στιγμή που κάθε μέρα πεθαίνουν 100 συνάνθρωποι μας και αυξάνονται συνεχώς οι διασωληνωμένοι, η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία και το lockdown για να συνεχίσει ακάθεκτη την επιθετική πολιτική της με νέα νομοσχέδια που πλήττουν τη νεολαία και τους εργαζόμενους.
Γινόμαστε, λοιπόν, μάρτυρες μιας όλο και εντεινόμενα αυταρχικής πολιτικής που πάει χέρι χέρι με την όξυνση της καταστολής. Η κυβέρνηση υιοθετεί το δόγμα προληπτική καταστολή , και επιχειρεί να φιμώσει κάθε φωνή αντίδρασης. Η τρομοκρατία του λαού έχει γίνει συνώνυμο της κυβερνητικής πολιτικής και βαδίζει πλάι στην υφαρπαγή των λαϊκών κεκτημένων, που βρίσκονται πλέον στο στόχαστρο. Μάλιστα δε διστάζει να εφαρμόσει αντισυνταγματικές αποφάσεις για απαγόρευση συναθροίσεων, φοβούμενη την λαϊκή δυσαρέσκεια. Η προσχηματική απαγόρευση διαδηλώσεων στο όνομα της δημόσιας υγείας, κατερρίφθει δια στόματος Χρυσοχοΐδη λέγοντας ότι δεν κολλάει σε ανοιχτούς χώρους, ταυτόχρονα με μια δήλωση ότι δεν νοούνται κινητοποιήσεις σε καιρό πανδημίας, και μια πρόωρη απαγόρευση για τις 6 Δεκέμβρη με καθαρά πολιτικά κριτήρια. Τους τρομάζει η λαϊκή οργή!
Η φετινή επέτειος 6ης Δεκέμβρης συμπίπτει με την ανάγκη του λαού για ψωμί παιδεία υγεία ελευθερία. Στεκόμαστε απέναντι στην καταστολή και στην αστυνομική αυθαιρεσία, ενάντια σε όλα αυτά που έρχονται να υποθηκεύσουν το μέλλον μας και να πνίξουν τις ανάγκες μας. Ως Φυσάει Κόντρα, από το δικό μας μετερίζι, θα συνεχίσουμε να δηλώνουμε ότι τα πράγματα πρέπει να πάνε αλλιώς και θα αγωνιζόμαστε με κάθε τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 2ας Δεκεμβρίου καταθέσαμε το παρακάτω ψήφισμα. 14 Δημοτικοί σύμβουλοι που εκπροσωπούν την ΝΔ (παρατάξεις του Ζορμπά, Οικονόμου, Μουστόγιαννης και Ζόμπολας) καταψήφισαν έναντι 10 συμβούλων της αντιπολίτευσης (παράταξη Σταθόπουλου, Λαϊκή Συσπείρωση και Φυσάει Κόντρα) με αποτέλεσμα το ψήφισμα να μην περάσει. Μαζί με αυτούς/ες που καταψήφισαν συντάχθηκε και ένας δημοτικός σύμβουλος της Νίκης Πολιτών ενώ η παράταξη του Μυλωνάκη επέλεξε να μην πάρει θέση ψηφίζοντας «παρών».
Είναι ξεκάθαρο πως κάποιοι/ες στην πόλη μας δεν έχουν αντιληφθεί ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στην χώρα μας ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες. Είναι φανερό πως για ακόμα μια φορά δημοτικοί σύμβουλοι στην πόλη μας όπως και η παράταξη του Δημάρχου καλύπτουν την κυβέρνηση και τις πολιτικές επιλογές αυταρχισμού και καταστολής που έχει πάρει μπροστά στην πλήρη αποτυχία της να διαχειριστεί την κατάσταση της πανδημίας.
Παρακάτω ολόκληρο το ψήφισμα:
Καταδικάζουμε απερίφραστα την αστυνομική αυθαιρεσία και τις αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις φεμινιστριών την 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η κυβέρνηση, επιδεικνύοντας αυταρχισμό, συγκέντρωσε πλήθος αστυνομικών για να διαλύσει τις συμβολικές δράσεις που είχαν οργανωθεί από μέλη φεμινιστικών κι εργατικών συλλογικοτήτων με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας για την Εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών, για να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για το φαινόμενο της έμφυλης βίας, παρά το γεγονός ότι όλες οι συμμετέχουσες τηρούσαν απολύτως τα μέτρα προστασίας, φορώντας μάσκες και κρατώντας αποστάσεις.
Δεν αρκέστηκαν σε αυτό αλλά προχώρησαν σε 14 προσαγωγές φεμινιστριών που κράτησαν χωρίς λόγο για ώρες στα ΑΤ Συντάγματος και ΑΤ Ακροπόλεως, ακυρώνοντας τα μέτρα προστασίας που τηρούνταν μέχρι εκείνη την στιγμή, ενώ στις 11 από τις 14 περιπτώσεις οι προσαγωγές έγιναν συλλήψεις και επιβλήθηκαν αυθαίρετα πρόστιμα και μάλιστα με μεταχρονολογημένη καταγραφή της ώρας του ελέγχου προκειμένου να αιτιολογηθεί η παράνομη κράτηση τους και η επιβολή προστίμου.
Είναι τουλάχιστον ειρωνικό την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός συμμετείχε σε Διαδικτυακή Συζήτηση καλώντας της γυναίκες που υφίστανται βία να σπάσουν τη σιωπή τους και να απευθυνθούν στη γραμμή 15900, στα συμβουλευτικά κέντρα και τους ξενώνες της ΓΓΟΠΙΦ, ο υπουργός προστασίας του πολίτη να επιχειρεί να πνίξει τις φωνές ενάντια στην κακοποίηση και να επιβάλει δια της αστυνομικής βίας τη σιωπηρή υποταγή.
Οι περιορισμένες ΜΕΘ, οι πετσοκομμένοι πόροι στο φετινό προϋπολογισμό για τη Δημόσια Υγεία, η μειωμένη προστασία της υγείας σε κάθε χώρο δουλειάς, οι ελαχιστοποιημένη φροντίδα για την υγειονομική ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών στα σχολεία συνοδεύονται και από περιορισμό της ελευθερίας της εργαζόμενης κοινωνίας, καταστολή, τρομοκράτηση, πρόστιμα, παρεμβάσεις του κράτους στα συνδικάτα, απαγόρευση κάθε συλλογικής διαμαρτυρίας. Γιατί η κυβέρνηση ξέρει πως ξέρουμε και δεν μας κοροϊδεύει πια.
Δε μας αρκεί η δήθεν συγγνώμη του Υπουργού και της Κυβέρνησης κι ούτε φυσικά θεωρούμε ότι ήταν ένα ατυχές περιστατικό. Απαιτούμε να αρθούν τα πρόστιμα και όλες οι κατηγορίες και βέβαια να ακυρωθεί η παραπομπή τους σε δίκη.
Βρισκόμαστε κατά μεσής ενός σφοδρότατου δεύτερου κύματος της επιδημίας. Ενός κύματος που καθώς περνούν οι ημέρες κατανοούμε όλο και περισσότερο πως εάν η κυβέρνηση είχε διαφορετικές προτεραιότητες από αυτές που προέταξε από την αρχή της επιδημίας και περισσότεροι άνθρωποι θα είχαν σωθεί και λιγότεροι άνθρωποι θα είχαν λαχταρίσει από την περιπέτεια της βαρείας αυτής ίωσης, και το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών που χάνουν τη δουλειά τους, που μπαίνουν σε καθεστώς αναστολής, που δέχονται μειώσεις μισθών στη περίοδο δεν θα είχε υποστεί τέτοιο πλήγμα.
Η κυβέρνηση φέρει απόλυτα την ευθύνη για τα ανύπαρκτα βήματα ενίσχυσης του ΕΣΥ, για τις τεράστιες ελλείψεις σε μέσα και προσωπικό που εξακολουθούν να βωούν, για την παντελή έλλειψη δομών πρωτοβάθμιας υγείας, για το χωρίς κανένα έλεγχο άνοιγμα των συνόρων το καλοκαίρι, για τις συνθήκες ανοίγματος των σχολείων, για τις εικόνες συνωστισμού στα ΜΜΜ, για τον απολύτως κανένα έλεγχο στους μαζικούς χώρους εργασίας, για τις ανεπανάληπτες παλινωδίες σε θέματα διαχείρισης και για τα σκάνδαλα (βλέπε τηλεκατάρτιση επιστημόνων) που δεν εξέλειψαν.
Η κυβέρνηση, παρότι πλέον είναι εμφανές ότι έχει χάσει κάθε έλεγχο, εξακολουθεί να εφαρμόζει απαρέγκλιτα τον τσελεμεντέ του νεοφιλελευθερισμού για να διαχειριστεί την κατάσταση. Από την μία μοιράζει πακτωλό χρημάτων σε ΜΜΕ, ιδιώτες κλινικάρχες και εταιρείες σαν την Aegean, από την άλλη υπερχρεώνει και τα νοικοκυριά δίνοντας ψίχουλα ως επιδόματα και τις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις με δάνεια. Πορεύεται βγάζοντας την πιο κυνική της πλευρά, ελπίζοντας αφενός στην έλευση των εμβολίων, αφετέρου στα χρήματα της ΕΕ από το ταμείο ανάκαμψης για να ανατρέψει το αρνητικό πολιτικό κλίμα που διαμορφώνεται.
Για τον απλό λαό όμως, αυτό που υπάρχει μπροστά του, είναι ένας απίστευτα δύσκολος χειμώνας, ένα ενδεχόμενο τρίτο κύμα και ένα παρατεταμένο lockdown και στο βάθος η συσσώρευση απίστευτων υποχρεώσεων και μια νέα μνημονιακή συνθήκη. Δεν κρύβουν ότι ετοιμάζουν ένα νέο κύκλο σκληρών αναδιαρθρώσεων την εμπροσθοφυλακή των οποίων ήδη η κυβέρνηση υλοποιεί με τον νέο πτωχευτικό κώδικα, με την προαναγγελία νομοσχεδίου για τα εργασιακά (κατάργηση ωραρίου) και την συνδικαλιστική δράση (κατάργηση δυνατότητας κήρυξης απεργίας). Παράλληλα ήδη μιλά για νέους φόρους που θα έρθουν μετά το πέρας της επιδημίας αλλά και για γενναία βήματα προς μια νέα μείωση συντάξεων, αύξηση του χρόνου συνταξιοδότησης και πλήρες πέρασμα των επικουρικών συντάξεων στις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Η κυβέρνηση έχει κηρύξει κανονικά τον πόλεμο στον κόσμο της εργασίας από τώρα και αυτό δεν περνά απαρατήρητο. Για τα θέματα που αφορούν τη λειτουργία των δήμων και τους κατοίκους των πόλεων, είναι προφανές ότι οι πολιτικές των ματωμένων πλεονασμάτων, των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, των περικοπών σε θέματα υγείας, παιδείας, πρόνοιας που έφεραν τα προηγούμενα μνημόνια στους ΟΤΑ θα παραμείνουν και θα ενταθούν.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση της ΝΔ οδηγείται να παίξει το μοναδικό χαρτί που της έμεινε σε αυτόν τον αντιλαϊκό κατήφορο που επέλεξε να πορευτεί. Ξέροντας πολύ καλά ότι η συσσωρευμένη λαϊκή οργή και αγανάκτηση δεν θα αργήσει να βρει τον ρου της, επιδίδεται σε μια άνευ προηγουμένου κλιμάκωση της καταστολής. Άλλωστε στη γειτονιά μας τον Ιούνιο, με ότι συνέβη στην πλατεία του Αη Γιάννη, το βιώσαμε από πρώτο χέρι. Ψήφισε νόμο για τον περιορισμό και την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Έχει αναβαθμίσει δραστικά την υλικοτεχνική υποδομή για την καταστολή στους δρόμους. Έχει εδώ και καιρό αμολήσει τους πραιτοριανούς της να ασκούν υπέρμετρη βία και να προβαίνουν σε αυθαιρεσίες υπό το πρόσχημα της δήθεν τήρησης των υγειονομικών κανόνων. Έφτασε στο σημείο να επιχειρήσει την απαγόρευση των διαδηλώσεων του Πολυτεχνείου πανελλαδικά και να εξαπολύσει πρωτοφανή και βάρβαρη επίθεση απέναντι σε αγωνιστές που δεν συμμορφώθηκαν προς τις υποδείξεις…
Όμως, το τελευταίο 15ήμερο δεν γίναμε μάρτυρες μονάχα της κρατικής καταστολής και της αυθαιρεσίας, αλλά αυτό που τελικά επισφράγισε τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, ήταν το ελπιδοφόρο και υγιές αντανακλαστικό του κόσμου του αγώνα στο να βρει τον τρόπο, να σηκώσει το γάντι, να απαντήσει στη κυβέρνηση κατεβαίνοντας στον δρόμο στις κινητοποιήσεις της 17ης, στην απεργία στις 25 αλλά και στις συμβολικές δράσεις στις 26 Νοεμβρίου, παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών, παίρνοντας συνάμα κάθε μέτρο αυτοπροστασίας του απέναντι στη διάδοση του ιού. Θα έλεγε κανείς ότι η επιλογές της κυβέρνησης να ξεδιπλώσει αυτό το κύμα καταστολής ηττήθηκαν. Δείχνοντας έτσι προς όλη την κοινωνία ότι η πολιτική αυτή δεν είναι ανίκητη, φέρνοντας εκ νέου ένα χαμόγελο στους χώρους δουλειάς και στη γειτονιά ακόμα και σε όσους και όσες τελικά δεν μπόρεσαν να συμμετέχουν.
Το επόμενο διάστημα, η ενεργή συμμετοχή του κόσμου στην ανάδειξη ενός μαζικού ρεύματος στην κοινωνία που δηλώνει ότι τα πράγματα επιβάλλεται να πάνε αλλιώς και με όρους κινήματος θα το διεκδικήσει, είναι το ίδιο σημαντική με την ατομική και συλλογική του συμβολή στην μάχη κατά του κορονοϊού. Ως Φυσάει Κόντρα από το μετερίζι της δημοτικής κίνησης που μας αναλογεί, θα επιχειρήσουμε να κάνουμε ότι περνά το χέρι μας και για τους δύο στόχους. Για να νικήσει η ζωή, για να ανοίξουμε ξανά την κοινωνία, με περισσότερη αλληλεγγύη, με λιγότερη φτώχια, με περισσότερη ανθρωπιά!
Σήμερα συμπληρώνονται 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973. Αν και 47 χρόνια μετά τα αιτήματα που αντηχούσαν τότε, είναι σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ. Η πρωτόγνωρη μάχη με τον covid-2019 μας έχει φέρει αντιμέτωπους με το διαλυμένο και απαξιωμένο δημόσιο σύστημα υγείας, με τις τρομερές ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό και ΜΕΘ. Η κυβέρνηση έχει τρομερές ευθύνες για την διαχείριση της πανδημίας, από την οποία ήδη μετράμε πολλούς συμπολίτες μας να νοσηλεύονται και εκατοντάδες πλέον θανάτους. Η κυβέρνηση μαζί με τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι για αυτή την κατάσταση δεν φταίει αυτή η πολιτική που δεν ενισχύει το ΕΣΥ, που δεν κάνει προσλήψεις, που άφησε ανεξέλεγκτη την είσοδο τουριστών το καλοκαίρι, αλλά φταίει όποιος αποκαλύπτει αυτήν την εγκληματική πολιτική που βάζει το κέρδος πάνω από την υγείας μας. Φταίει ο κόσμος που διεκδικεί και θέλει να αγωνιστεί για «Ψωμί-Υγεία-Παιδεία-Ελευθερία». Καταγγέλλουμε τον αυταρχισμό και την καταστολή της κυβέρνησης και του Χρυσοχοΐδη που έδωσε εντολή στις δυνάμεις της αστυνομίας να εισβάλλουν στον ιστορικό χώρου του κάτω Πολυτεχνείου 3 μέρες πριν την επέτειο, να συλλάβουν αγωνιστές στη Θεσσαλονίκη που μοίραζαν προκήρυξη για το Πολυτεχνείο, που η εισαγγελέας διενεργεί προκαταρκτική εξέταση σε βάρος της ΕΝΙΘ (και κάθε σωματείου) που καλεί στην συγκέντρωση του Πολυτεχνείου και φυσικά που τόλμησαν να απαγορέψουν την πορεία του Πολυτεχνείου δημοσιεύοντας ΦΕΚ κατ’ εντολήν του αρχηγού της αστυνομίας! Πρόκειται για τις πιο αντιδημοκρατικές πρακτικές που έχει προβεί μία κυβέρνηση από τη χούντα. Πρόκειται για πρακτικές που καμία σχέση δεν έχουν με τον περιορισμό της πανδημίας αλλά με τον περιορισμό της δημοκρατίας.
Δεν θα τους χαρίσουμε, ούτε το άσυλο, ούτε την υγεία μας, ούτε τη δυνατότητά μας να αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη ζωή. Επειδή είμαστε πεπεισμένοι/ες ότι η κατάσταση με τον covid-19 θα συνεχίσει για πολύ ακόμα χρειάζεται να αντιταχθούμε σε κάθε προσπάθεια υποβολής αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων και νόμων που μαυρίζουν το μέλλον μας.
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ. ΔΕΝ εξαργυρώνεται. ΔΕΝ δυσφημείται.
Από τις πρώτες εβδομάδες της σχολικής χρονιάς ξέσπασαν καταλήψεις σε πάρα πολλά σχολεία πανελλαδικά όπως και στην γειτονιά μας, όπου οι μαθητές ζητούσαν μέτρα υγειονομικής προστασίας αφού η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν πήρε κανένα σοβαρό μέτρο πρόληψης για το άνοιγμα των σχολείων. Τα αιτήματα των μαθητών/τριών ήταν τα αυτονόητα, να μειωθούν στους 15 οι μαθητές ανά τάξη, να γίνουν προσλήψεις καθηγητών, καθαριστικού προσωπικού και υγειονομικών στο ΕΣΥ και να γίνονται δωρεάν τεστ σε όλους.
Οι καταλήψεις μαζικοποιήθηκαν και γρήγορα έφτασαν τις 700. Το μαθητικό κίνημα βγήκε ξανά στο προσκήνιo με τη διεξαγωγή κινητοποιήσεων στο υπουργείο παιδείας, στο κέντρο της Αθήνας και με τις καταλήψεις συνεχώς να μαζικοποιούνται. Όσο περισσότερο δυνάμωνε ο αγώνας των μαθητών/τριών προστέθηκαν και άλλα εκπαιδευτικά αιτήματα. Ένα από αυτά είναι η εναντίωση για βάση του 10 και διπλή βάση εισαγωγής στις πανελλαδικές εξετάσεις καθώς αυτό θα σημαίνει ότι ένα τεράστιο μέρος των μαθητών θα μένει εκτός των ΑΕΙ και επιπλέον οικονομική επιβάρυνση με φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα. Αιχμή αποτέλεσε επίσης η απόσυρση της τράπεζας θεμάτων που ψηφίστηκε εν μέσω πανδημίας και την προηγούμενη φορά που εφαρμόστηκε το 2014 είχε ως αποτέλεσμα το 40% των μαθητών/τριών να μείνουν τελικά μετεξεταστέοι/ες. Σε πολλά σχολεία μεταξύ των αιτημάτων ήταν η ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης στην Παιδεία αντί τα αντίστοιχα χρήματα να δαπανώνται σε πολεμικούς εξοπλισμούς και προσλήψεις αστυνομικών ενώ οι μαθητές στράφηκαν και κατά των εξαγγελιών της ΝΔ για αύξηση του χρόνου της θητείας και υποχρεωτική στράτευση στα 18 που αφαιρεί πλήρως τη δυνατότητα της επιλογής στο νέο, ενώ πρόκειται για μέτρο που μεταξύ άλλων στοχεύει στην καλλιέργεια εθνικιστικών αντανακλαστικών και την πειθάρχηση της νεολαίας ,του πιο ελπιδοφόρου και ριζοσπαστικού τμήματος της κοινωνίας.
Η απάντηση της κυβέρνησης στον αγώνα τον μαθητών ήταν με την βοήθεια των ΜΜΕ αρχικά να προσπαθήσει να απονομιμοποιήσει τις καταλήψεις προβάλλοντας τους μαθητές σαν αρνητές μάσκας και ταυτίζοντάς τους με φορείς ανορθολογικών απόψεων που εκφέρει κατά βάση η ακροδεξιά. Η ρητορεία αυτή σύντομα κατέρρευσε και η ΝΔ για άλλη μια φορά στράφηκε στην καταστολή των μαθητικών κινητοποιήσεων, σε ορισμένες περιπτώσεις προσπάθησε να ανοίξει τα σχολεία με απειλές για παρέμβαση εισαγγελέα ενώ δεν έλειψαν και φαινόμενα βίας απέναντι στους μαθητές. Σε επόμενο στάδιο και μετά τις αναίτιες συλλήψεις μαθητών που έμειναν –αν και ανήλικοι-4 μέρες στη ΓΑΔΑ εκδικητικά με εμφανώς κατασκευασμένες από τις δυνάμεις καταστολής κατηγορίες και με προφανή σκοπό την καλλιέργεια φόβου, η Κεραμέως χρησιμοποίησε την τηλεκπαίδευση με εντελώς τιμωρητικό και κατασταλτικό χαρακτήρα(τηλεαπουσίες και αποκλεισμός μαθητριών/ών που συμμετείχαν στις καταλήψεις).Το τελευταίο απαράδεκτο μέτρο δημιούργησε και αντιδράσεις από την μεριά κάποιων ΕΛΜΕ και προοδευτικών καθηγητών, οι οποίοι αρνούνται να παίξουν αυτό τον ρόλο.
Ως Φυσάει Κόντρα στην Αγία Παρασκευή είμαστε πλάι στους μαθητές και τις μαθήτριες που αγωνίζονται από την αρχή της χρονιάς για τα δίκαια αιτήματα τους, απέναντι σε μία κυβέρνηση που κανένα μέτρο δεν έχει πάρει για να διασφαλίσει την προστασία των εκπαιδευτικών της νεολαίας και συνολικά του εργαζόμενου λαού αλλα που το μόνο που κάνει είναι να εκμεταλλεύεται την πολύ ιδιαίτερη κατάσταση για να χτυπήσει το χώρο της Παιδείας με αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που χρόνια αντιπαλεύει μαχητικά το εκπαιδευτικό κίνημα. Είμαστε και θα είμαστε μαζί με τους μαθητές απεναντι στην τρομοκρατία, την καταστολή για ένα καλύτερο μέλλον στην Παιδεία. Θα είμαστε στο πλαι τους γιατί η ιστορία έχει δείξει ότι μόνο ενωμένοι/ες μπορουμε να κερδίσουμε.
Οι μαθητές έχουν δίκιο!
Να γίνουν δεκτά τώρα τα αιτήματα του μαθητικού κινήματος
Να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας (μικρά τμήματα, μαζικά τεστ) με γενναία χρηματοδότηση της παιδείας
Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του δήμου Αγ. Παρασκευής από τις 24/10 απέχουν από τις υπερωρίες και τη νυχτερινή εργασία, διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων τους υπερωριών που χρονολογούνται από τον Οκτώβριο του 2019, όπως και του επιδόματος της νυχτερινής εργασίας που δεν έχει καταβληθεί από το Μάιο. Αντιπροσωπεία του Φυσάει Κόντρα επισκέφθηκε την Τρίτη 27/10 το χώρο του αμαξοστασίου του δήμου και συνομίλησε με τον Πρόεδρο του Συλλόγου εργατοτεχνιτών του δήμου και κάποιους από τους εργαζόμενους της καθαριότητας. Οι χρονίζουσες καθυστερήσεις πληρωμής των δεδουλευμένων υπερωριών και νυχτερινών που έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, είναι όπως διαπιστώσαμε, η κορυφή του παγόβουνου των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του χώρου. Η όλη εικόνα του αμαξοστασίου είναι μια εικόνα ντροπής για το δήμο, για το σημερινό δήμαρχο Β. Ζορμπά (ο οποίος, προκλητικότατα δεν καταδέχτηκε ούτε μια φορά μέχρι τώρα να επισκεφτεί το χώρο), αλλά και για όλες τις δημοτικές αρχές που προηγήθηκαν. Δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοσχολιάσει απ’ όσα μας κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι της καθαριότητας:
– την πλημμελή συντήρηση των απορριμματοφόρων με τα φθαρμένα ελαστικά;
– την έλλειψη πλυντηρίου των απορριμματοφόρων, με ότι αυτό συνεπάγεται σε σχέση με την αισθητική αλλά και τις συνθήκες υγιεινής;
– το ότι δεν έχουν χορηγηθεί στους εργαζόμενους τα προβλεπόμενα μέσα ατομικής προστασίας, όχι μόνο για το 2020, αλλά ούτε και για το 2019;
– το ότι δεν έχει παρασχεθεί καμιά προστασία σε σχέση με τον Covid, σ’ αυτούς που είναι εκτεθειμένοι περισσότερο απ’ όλους στον κίνδυνο της νόσου;
-το ότι το αμαξοστάσιο δεν διαθέτει ούτε αποδυτήρια, ούτε ντους για τις προφανείς ανάγκες των εργαζόμενων, ούτε καν μια βρύση για να πλυθούν ή να πιουν νερό, παρά μόνο μια τουαλέτα στην οποία θα πρέπει να εξυπηρετούνται συνολικά 100 εργαζόμενοι, άντρες και γυναίκες;
– το ότι το μοναδικό στέγαστρο που υπάρχει στο χώρο δεν προστατεύει τους εργαζόμενους ούτε από την πιο ήπια βροχή;
Ο δήμαρχος Β. Ζορμπάς ασφαλώς τα γνωρίζει όλα αυτά. Ωστόσο, το μόνο πράγμα που έκανε στο διάστημα της μέχρι τώρα θητείας του είναι η εγκατάσταση ενός συστήματος ωροκτύπησης για την ακριβή καταγραφή των πραγματοποιούμενων υπερωριών. Ταυτόχρονα, δεν έχει κάνει τίποτα για να βελτιώσει έστω και λίγο τις συνθήκες εργασίας στο αμαξοστάσιο, δεν έχει μιλήσει και συναντηθεί με το σωματείο και τους εργαζόμενους για να ακούσει τα προβλήματά τους, ούτε καν έχει πάει ο ίδιος να επισκεφθεί το αμαξοστάσιο. Αντίθετα αυτό που επέλεξε να κάνει είναι να βγάλει μια ντροπιαστική ανακοίνωση που θέλει να φορτώσει τις ευθύνες στους εργαζόμενους, τους οποίους κατηγορεί για λαϊκισμό επειδή ζητάνε τα δεδουλευμένα τους (!) και εκβιάζει εργαζόμενους και δημότες με ιδιωτικοποίηση της υπηρεσίας καθαριότητας αν δεν «συμμορφωθούν»! Κάτι που γνωρίζουμε ότι είχε καταστροφικές συνέπειες και τεράστια κόστη όπου εφαρμόστηκε. Και γι’ αυτό, θα πρέπει να απολογηθεί στους πολίτες της Αγίας Παρασκευής. Εμείς από την πλευρά μας στηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων και τα δίκαια αιτήματά τους. Απαιτούμε ο δήμαρχος και η διοίκηση να μην λειτουργούν εκδικητικά, αλλά να σκεφτούν λύσεις που από τη μία θα προστατεύουν τους εργαζόμενους που βρέθηκαν και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κατά τη διάρκεια της πανδημίας και από την άλλη να συμβάλουν στην ομαλοποίηση της αποκομιδής των απορριμμάτων χωρίς εκβιαστικές και λαϊκίστικες κορώνες περί ιδιωτικοποιήσεων.
Είναι νωπές ακόμα στο μυαλό μας οι απαράδεκτες εικόνες της ακραίας ξενοφοβικής αντίδρασης των κατοίκων των Καμένων Βούρλων, τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε, στην προγραμματισμένη εγκατάσταση σε παλιό ξενοδοχείο της περιοχής μερικών δεκάδων ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. Τα επιχειρήματα τους αλλά και τα επιχειρήματα των ίδιων των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης ήταν αδιανόητα και ιδιαιτέρως προβληματικά κατασκευάσματα που αποσκοπούσαν στην κινητοποίηση και των πιο χαμερπών αντικοινωνικών συναισθημάτων. Αν είναι δυνατόν δηλαδή, να απειλούνται με “μουσουλμανοποίηση” περιοχές της Ελλάδας, επειδή φιλοξενούνται μερικές δεκάδες ασυνόδευτα παιδιά σε ανασκευασμένες αχρησιμοποίητες δομές. Ποιος/α μπορεί να πιστέψει κάτι τέτοιο, αν όχι οι άνθρωποι που ήδη έχουν πειστεί απόλυτα πως ούτε ένας πρόσφυγας δεν πρέπει να βρει καταφύγιο πάνω σε αυτόν τον τόπο και πως αυτοί που ήδη βρίσκονται εδώ ανάμεσα μας, το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να εξαϋλωθούν.
Τα ίδια έγιναν και ειπώθηκαν, αρχές του 2020, πολύ πιο κοντά μας, στον Γέρακα της Παλλήνης. Αυτή τη φορά, η γνωστή ακροδεξιά πολιτικός Ραχήλ Μακρή πρωτοστάτησε σε μια ανάλογη “κοινωνική αγανάκτηση” εναντίον, πάλι, κάποιας κίνησης εγκατάστασης ασυνόδευτων ανηλίκων που επιχειρήθηκε σε δομή της Εκκλησίας, στην περιοχή. Η Μακρή μάλιστα, ειρωνεύτηκε τους δημοτικούς συμβούλους που δεν αντέδρασαν, όπως αυτή, στην λειτουργία της δομής φιλοξενίας και τους “συμβούλεψε” να φιλοξενήσουν οι ίδιοι τα προσφυγόπουλα στα σπίτια τους αντί να επιβαρύνουν το Δήμο και τους κατοίκους. Επικαλέστηκε δηλαδή το γνωστό, δήθεν, αποστομωτικό ψευδοεπιχείρημα της ακροδεξιάς που ταυτίζει την πόλη και τους δημόσιους χώρους της με το σαλόνι και τα υπνοδωμάτια μιας τυπικής ιδιωτικής οικείας. Σε μια τέτοια πόλη βέβαια ο δήμαρχος δεν είναι ο αιρετός που δοκιμάζονται οι πολιτικές του αλλά ο “νοικοκύρης” του σπιτιού – δήμου .
Και από όσα γνωρίζουμε δεν προχώρησε η δομή φιλοξενίας τελικά. Διαπιστώνουμε δηλαδή πως μπορεί οι άναρθρες κραυγές του κάθε ξενοφοβικού και ακροδεξιού δημοτικού παράγοντα να συνιστούν σαθρές λογικές και να οδηγούν σε αντικοινωνικές στάσεις, αλλά δυστυχώς βρίσκουν ευήκοα ώτα και προκαλούν μεγάλη αρνητική επίδραση στην καθημερινότητα των τοπικών κοινωνιών. Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο παράδοξο αν συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η Ραχήλ Μακρή φαίνεται να κερδίζει την τοπική κοινή γνώμη και να διαμορφώνει τη δημοτική ατζέντα ενώ έχει καταποντιστεί στις τελευταίες δημοτικές εκλογές.
Τέτοια, δήθεν, ορθολογικά επιχειρήματα, ακούγονται όμως και στα άλλα δημοτικά συμβούλια στους περισσότερους από τους 332 καλλικρατικούς δήμους. Και η συχνότητα των ανοικτά ρατσιστικών και σίγουρα ακραία αντιμεταναστευτικών ρητορειών από αμφιλεγόμενους δημοτικούς παράγοντες αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Φαίνεται πως έχει περάσει ανεπιστρεπτί η περίοδος των πρώτων χρόνων, της λεγόμενης προσφυγικής κρίσης, όπου κάθε δημοτική αρχή, ανεξαρτήτως πολιτικής και ιδεολογικής απόχρωσης, μάζευε ρουχισμό και τρόφιμα για τους “καημένους” τους πρόσφυγες που στοιβάζονταν και ταλαιπωρούνταν, κάπου σε κάποιο νησί του ανατολικού Αιγαίου ή σε κάποιο δήμο πολλά χιλιόμετρα μακριά από το δικό τους. Όμως, όταν το πρόβλημα φτάσει στη πόρτα τους, τότε η εύκολη και ανέξοδη αλληλεγγύη μετατρέπεται σε τοξική ξενοφοβία και κοινωνικό φασισμό. Είναι σίγουρο πως κάτι έχει σαπίσει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας τα πολύ τελευταία χρόνια. Ας δούμε τι είναι αυτό για να το αντιμετωπίσουμε εγκαίρως.
Για αρκετά χρόνια, η επίσημη πολιτική του κράτους και η τοπική αυτοδιοίκηση, μαζί θεωρούσαν τη χώρα διάδρομο ή σύνορο. Οι πρόσφυγες ή απωθούνταν, πολλές φορές με παράνομα pussbacks, ή θεωρούνταν ότι θα έρθουν για λίγο και μετά κάπου αλλού θα πάνε, κάπου στην Βόρεια Ευρώπη. Αυτή η αντιμετώπιση ήταν μια εύκολη δικαιολογία για να μην αναλάβει κανείς δημόσιος θεσμός καμία ευθύνη και να μην προβεί σε καμία παρέμβαση και υλοποίηση πολιτικών συγκατοίκησης και ήπιας ενσωμάτωσης. Αντίθετα, καλλιεργούνταν οι κοινωνικές φοβίες, ο τοπικός ρατσισμός και οι φασιστικές αντιλήψεις καθώς επίσης και η περίφημη θεωρία του pullfactor δηλαδή η αντίληψη ότι εάν κάνουμε την κόλαση λιγότερο κόλαση αυτό θα ελκύσει εκατομμύρια προσφύγων στις ακτές μας, κάτι που δεν μας συμφέρει.
Στη συνέχεια όμως έκλεισε ο βαλκανικός διάδρομος της Ειδομένης. Λίγο αργότερα επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η Τουρκία και η ΕΕ, με τη συμμετοχή της Ελλάδας, συμφώνησαν προφορικά σε ένα κοινό ανακοινωθέν που λίγο αργότερα ονομάστηκε η “συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία”. Όμως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία τέτοια συμφωνία. Δεν υπάρχει κανένα γραπτό κείμενο, κανένα άρθρο, κανένας όρος. Τι είδους συμφωνία είναι αυτή;
Η Τουρκία με αυτήν την, τρόπον τινά, συμφωνία δε δέχεται επιστροφές ανθρώπων που έχουν αναχωρήσει από τα νησιά του ανατολικού αιγαίου προς την ενδοχώρα. Η ΕΕ δεν αποδέχεται καμία ευθύνη και απλά χρηματοδοτεί την παραμονή των προσφύγων στα νησιά που μετατρέπονται έτσι σε σύγχρονους τόπου εξορίας. Όχι για τους Έλληνες κομμουνιστές και κομμουνίστριες, αυτή την φορά, αλλά για τον προσφυγικό πληθυσμό. Και βέβαια από την πλευρά της η Ελλάδα θεωρεί ακόμα τη λύση του ανατολικού Αιγαίου σκληρή αλλά προσωρινή και αναπόφευκτη και προτείνει προσφυγικά κέντρα κλειστού τύπου, δηλαδή στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όμως, η τραγική κατάσταση των νησιών δεν είναι προσωρινή. Είναι άγνωστο πότε θα φύγουν οι άνθρωποι από κει και σε τι κατάσταση θα είναι όταν θα φύγουν. Δυστυχώς, η ελπίδα της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης “πνίγηκε” στα νερά του ανατολικού Αιγαίου, τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια.
Και τώρα εμείς τι θα κάνουμε; Θα αφήσουμε τον ρατσισμό να υπερισχύσει και να ριζοσπαστικοποιηθεί σε καθαρή μορφή φασισμού; Απλά θα δηλώσουμε για μια ακόμη φορά την αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες που υποφέρουν και μετά θα επιδείξουμε αμηχανία μέχρι το επόμενο επεισόδιο ξενοφοβίας; Είναι αλήθεια ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου υποφέρουν πραγματικά ή υπάρχει μια υπερβολή σε όλα αυτά; Τι πραγματικά συμβαίνει με τις τοπικές κοινωνίες της ενδοχώρας; Γιατί αρνούνται πεισματικά να βοηθήσουν στην αποσυμφόρηση των νησιών; Πως θα μπορούσε να βοηθήσει η τοπική αυτοδιοίκηση;
Η υπόλοιπη Ελλάδα αρνείται να βοηθήσει τα νησιά γιατί πιστεύει ότι η λύση αυτή είναι προσωρινή και πως ισχύει η συμφωνία της ΕΕ – Τουρκίας που δεν επιτρέπει τη μετακίνηση προσφύγων στην ενδοχώρα, ενώ ταυτόχρονα κάτι τέτοιο βολεύει τους τοπικούς παράγοντες που δεν διακινδυνεύουν το πολιτικό τους γόητρο. Με κάποιο μαγικό τρόπο η Ευρώπη στο κοντινό μέλλον θα καταλάβει το σφάλμα της και θα συνδράμει καθοριστικά στο πρόβλημα. Τίποτα από αυτά όμως δεν ισχύει. Η Ευρώπη έχει βολευτεί με τη «ζωνοποίηση» των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και δεν πρόκειται να κάνει κάτι στο άμεσο μέλλον. Τα ίδια και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Όμως ας δούμε πως έχουν τα πράγματα μπας και βγάλουμε κάποια άκρη:
Σύμφωνα με τη διεθνή αμνηστία το 80% των προσφύγων ζει σε χώρες και περιοχές δίπλα στη χώρα τους την οποία δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τόσο εύκολα όσο θέλει να πιστεύει η μη ανεκτική Δύση. Ο Λίβανος φιλοξενεί 154 πρόσφυγες στους 1000 κατοίκους, η Ιορδανία 72 και η Τουρκία 45. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι από τη Συρία. Η Ελλάδα, σε επίπεδο χώρας, έχει σύμφωνα με τα στοιχεία του πρώτου τριμήνου του 2020 μόνο 12 πρόσφυγες στους 1000 κατοίκους. Η Γερμανία έχει 18, η Μάλτα 20 και η Σουηδία 25. Από τα στοιχεία αυτά φαίνεται καθαρά ότι το πρόβλημα των προσφύγων δεν το βιώνει η Ευρώπη, ούτε καν η Ελλάδα, αλλά οι γειτονικές χώρες των εμπόλεμων περιοχών. Αν δούμε όμως τα ελληνικά νησιά αποκομμένα από την ενδοχώρα τότε η αναλογία φθάνει την αναλογία του Λιβάνου και σε ορισμένες περιπτώσεις την ξεπερνά κατά πολύ. Αυτό κάνει η ξενόφοβη πολιτική της ΕΕ, των κεντρικών ελληνικών κυβερνήσεων και των αντιδραστικών τοπικών δυνάμεων της ενδοχώρας. Έχει καταδικάσει τις νησιώτικες κοινωνίες να παίζουν το ρόλο της αποθήκης και τους πρόσφυγες σε αποθηκευτικό υλικό.
Η τοπική αυτοδιοίκηση και ειδικά οι δήμοι της ενδοχώρας είναι ίσως ο μόνος θεσμός που μπορεί να βοηθήσει να πάψει να υπάρχει αυτή η κόλαση ή τουλάχιστον να υπάρξει ένα αξιόπιστο σχέδιο εξανθρωπισμού των πολιτικών ενσωμάτωσης. Αρκεί, βέβαια, να αποκηρύξουν έμπρακτα κάθε αντιμεταναστευτική πολιτική και ξενοφοβική λογική. Όλοι οι πρόσφυγες (που δεν είναι πολλοί συγκριτικά με άλλες χώρες) χωράνε σε μια άλλη κοινωνία δημιουργικής συγκατοίκησης. Η τοπική αυτοδιοίκηση όχι μόνο μπορεί να δώσει διέξοδο σε ένα ζήτημα που η Ευρώπη δεν τολμά να θίξει, αλλά βελτιώνοντας ουσιαστικά τη ζωή των προσφύγων βελτιώνει και τις υπηρεσίες της που αποκτούν έτσι κοινωνική αναγνώριση και αξία και από τον ελληνικό πληθυσμό. Μια τοπική αυτοδιοίκηση χρήσιμη για τους πρόσφυγες είναι χρήσιμη για όλον τον πληθυσμό αλλά αυτό πρέπει να το βιώσουμε για να το καταλάβουμε. Γι’ αυτό και είναι απολύτως απαραίτητη, από τις τοπικές δυνάμεις αλληλεγγύης, μια πολιτική αναβάθμιση του ρόλου τους καθώς επίσης και η αντίστασή τους σε ξενοφοβικές πολιτικές.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους πρόσφυγες και διατρανώνουμε ότι θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα ένταξής τους στις πόλεις, επιθυμώντας αλλά και επιδιώκοντας τη φιλοξενία τους μεταξύ άλλων και στο Δήμο μας!
Ας τσακίσουμε την ξενοφοβία, το ρατσισμό και το φασισμό σε κάθε γειτονιά. Ας δώσουμε ένα μέλλον στις τοπικές κοινωνίες και στους πρόσφυγες.
Για τον Περιβαλλοντοκτόνο Νόμο 4685/2020-ΦΕΚ 92/Α/7-5-2020 με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας»
Το τελευταίο χρονικό διάστημα των περιοριστικών μέτρων από την καραντίνα λόγω της πανδημίας Covid—19, ανάμεσα σε σωρεία Διατάξεων, Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), Προεδρικών Διαταγμάτων (ΠΔ) και Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων (ΚΥΑ), το Κυβερνητικό λόμπι – σε μια ιδιότυπη έξαρση αντισυνταγματικότητας που ευνοούν οι εξελίξεις του lock down – προέβη και στη σύνταξη και προώθηση πλήθους νομοθετημάτων και εμβόλιμων διατάξεων που αφορούν το περιβάλλον και το δημόσιο χώρο, ευρύτερα.
Σταθμό σε αυτές τις αναδιαρθρώσεις που ενίοτε προωθούνται με λογικές fast-track (στην αναμπουμπούλα ο …λύκος χαίρεται) αποτελεί ο νόμος 4685/2020 με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις». Ψηφίστηκε στις 05.04.2020 από τη Βουλή, αποτελείται από 136 άρθρα και 160 σελίδες και εξαγγέλθηκε με στόχο την απλοποίηση (;;;!!!) των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων, περιλαμβάνοντας πληθώρα διατάξεων διευκόλυνσης των επενδυτών.
Από την πρώτη στιγμή, το νομοσχέδιο βρήκε την καθολική αντίδραση περισσοτέρων από 150 περιβαλλοντικών κινημάτων, συλλογικοτήτων και οργανώσεων, επιστημονικών φορέων και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων κ.α. που ζητούσαν την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου τονίζοντας τις ανεπανόρθωτες βλάβες που θα επιφέρει στο φυσικό πλούτο και τη βιοποικιλότητα στη χώρα. Ακόμη και ο Συνήγορος του Πολίτη, καθώς και η Ένωση Διοικητικών Δικαστών, τοποθετήθηκαν αρνητικά, ενώ προκάλεσε κινητοποιήσεις πλήθους περιβαλλοντικών και όχι μόνο οργανώσεων.
Στο τελικό κείμενο, μετά τη συζήτηση στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, δεν σημειώθηκαν μεγάλες αλλαγές, με σημαντικότερες την αφαίρεση της διάταξης που επέτρεπε ξενοδοχεία άνω των 100 κλινών σε Ψυρρή – Μεταξουργείο (αν και ο Υπουργός θα …επανέλθει) και τη μείωση σε 3 από 5 έτη του χρόνου «νόμιμης» λειτουργίας των παράνομων σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων στην Αττική (με αφαίρεση των αντίστοιχων σταθμών σε Βριλήσσια – Πειραιά, λόγω εσωκομματικών αντιδράσεων). Επιπλέον, δόθηκε η δυνατότητα μέχρι το τέλος Αυγούστου 2020 να θεσπιστούν διατάγματα «προστασίας» περιοχών Natura με το παλιό καθεστώς.
Επί της ουσίας τώρα και στο βαθμό που μας αφορά λόγω γειτνίασης και με το ευρύτερο περιβαλλοντικό οικοσύστημα του Υμηττού, η κεντρική ιδέα του νέου «περιβαλλοντικού» νόμου θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής: Δεν προστατεύει το περιβάλλον από τις επιπτώσεις που μπορεί να του προκαλούν διάφορες επενδύσεις, αλλά προστατεύει τις τελευταίες από τις επιπτώσεις που μπορεί να τους προκαλεί η αναγκαία προστασία του περιβάλλοντος. Μειώνει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις επί των επενδύσεων και όχι τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών. Στο όλο νομοθετικό τερατούργημα του task force του Χατζηδάκη δεν υπάρχει ούτε ένα άρθρο που να ενισχύει την περιβαλλοντική προστασία, αντίθετα υπάρχουν δεκάδες διατάξεις μείωσης ή παράκαμψής της, στο πλαίσιο της προώθησης των επενδύσεων. Πίσω από όρους του τύπου «προστασία των δασών και αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής κρύβονται η περαιτέρω επιβάρυνση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος, η εμπορευματοποίηση γης και δασικών εκτάσεων, τα κάθε λογής χατίρια των «επενδυτών» (με τη διευκόλυνση της ανεξέλεγκτης δράσης των επιχειρηματικών ομίλων – ξένων και ντόπιων – στο έδαφος της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας» π.χ. Βιομηχανικά Πάρκα Αιολικής Ενέργειας, Εξορύξεις κλπ.) με την ουσιαστική κατάργηση της προστασίας των περιοχών Natura, επιτρέποντας «βαριές» επενδυτικές δραστηριότητες σε αυτές (π.χ. εξορύξεις), την τουριστική / εμπορευματική «αξιοποίησή» τους και τη δημιουργία «κοινωφελών» υποδομών (δρόμων, κτιρίων κλπ.) για αυτές. Στο στόχαστρο μπαίνουν, κύρια, τα δάση και οι προστατευόμενες περιοχές, με fast track εγκρίσεις των έργων και διευκολύνσεις στους «επενδυτές», αλλά και το αστικό περιβάλλον. Το Νομοσχέδιο ασχολείται με το νέο «πράσινο» πεδίο ιδιωτικής κερδοφορίας, τη συλλογή και διάθεση απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ, αλλά και απευθείας αναθέσεις σε ιδιώτες. Προβλέπει επιτάχυνση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων (η εισηγητική έκθεση του Νομοσχεδίου δεν …κρύβει λόγια) με περιορισμό του χρόνου έκδοσής τους μέσω επιβολής ασφυκτικών προθεσμιών για γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών, ενώ εκχωρεί ακόμη και τον έλεγχο των σχετικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) σε ιδιώτες, μέσω του θεσμού των «πιστοποιημένων ιδιωτών αξιολογητών» και του αντίστοιχου μητρώου που δημιουργείται.
Δεν θα μπούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες όσον αφορά την κατ’ άρθρο ανάλυση του Νομοσχεδίου καθώς ανάλογες διερευνήσεις έχουν ξεκινήσει και κατατίθενται στη λεπτομέρειά τους τόσο από περιβαλλοντικά και δημοτικά σχήματα (π.χ. Δίκτυο Πολιτών Χολαργού) όσο και από πολιτικές κινήσεις και οργανώσεις. Πρόκειται για ένα Νομοθετικό Πλαίσιο – τομή για τη ρύθμιση ποικιλίας θεμάτων (Απλοποίηση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, Διαδικασία Αδειοδότησης ΑΠΕ, Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών, Χαρακτηρισμός Ζωνών εντός Προστατευόμενων Περιοχών, Ρυθμίσεις για Δασικούς Χάρτες, Οικιστικές Πυκνώσεις, Ρυθμίσεις Ελληνικού Κτηματολογίου, Ζητήματα Διαχείρισης Αποβλήτων κλπ.) και με την αντίστοιχη διαρκή παρακολούθηση των διεργασιών που απελευθερώνει και των κινηματικών δρώμενων και συζητήσεων – αναζητήσεων γύρω από αυτές θα ασχοληθούμε σε σταθερή βάση.
Ιδιαίτερα για τον Υμηττό, έχει κατατεθεί επιπρόσθετα και η σχετική Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) με τους αντίστοιχους (δασικούς) χάρτες καθορισμού (και επενδυτικών) δραστηριοτήτων που ήδη σχολιάζεται ενδελεχώς και από κινηματικές συλλογικότητες, με τις οποίες θα βρισκόμαστε σε διαρκή επικοινωνία λόγω της σοβαρότητας του όλου θέματος. Εφιστούμε την προσοχή για στενή παρακολούθηση της όλης διαδικασίας, από τη δική μας πλευρά ως Δημοτικό Σχήμα στην Αγία Παρασκευή καταθέτουμε τη διαθεσιμότητά μας στην όλη συζήτηση και τις κινηματικές διεργασίες που ήθελε προκύψουν.
Θα πρέπει το περιβάλλον να προστατευτεί. Ο Υμηττός να παραμείνει κοιτίδα πρασίνου και οξυγόνου για τις περιοχές μας!
Να μην εφαρμοστεί ο Αντιπεριβαλλοντικός Νόμος!
Δημοτική Παρέμβαση Φυσάει Κόντρα στην Αγ.Παρασκευή
